λαβε τό μαρτυρικό στεφάνι στά τέλη τοῦ 3ου μ.Χ. αἰώνα. Γεννήθηκε καί μεγάλωσε στήν Ρώμη καί πῆρε τό ἀξίωμα τοῦ Συγκλητικοῦ. Ἀλλά οἱ πολλές του ἀγαθοεργίες πρός τούς χριστιανούς, ἐξήγειραν ἐναντίον του τίς ὑπόνοιες τῶν συναδέλφων του, οἱ ὁποῖοι, ἀφοῦ ἐξέτασαν, ἀνακάλυψαν ὅτι ὁ Μαρίνος ἀνῆκε στήν χριστιανική Ἐκκλησία. Καί τότε τόν κατήγγειλαν.
Συνελήφθη μέ αὐτοκρατορική διαταγή καί ἐπειδή δέν θέλησε νά θυσιάσει στά εἴδωλα, καταδικάστηκε σέ θάνατο. Ἐνῶ τόν ὁδηγοῦσαν στόν τόπο τῆς ἐκτέλεσης, εἶδε μερικούς ἀπό τούς φίλους του νά κλαῖνε καί αὐτός μέ πραότητα τούς εἶπε: «Γιατί κλαῖτε καί λυπάστε; Μάθετε ὅτι πηγαίνω ἀπό τό σκοτάδι στό αἰώνιο φῶς, ἀπό τόν χῶρο τοῦ σταδίου στά βραβεῖα, καί ἀπό τόν θάνατο στήν παντοτινή ζωή». Μετά ἀπό λίγο ἡ κεφαλή του ἔπεφτε, ἡ δέ ψυχῆ του πετοῦσε στά σκηνώματα τῶν δικαίων.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx