Ὅσιος Μιχαὴλ ὁ Μαλεῖνος, πνευματικὸς πατέρας τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Ἀθωνίτη (12 Ιουλίου)

5ζησε στά χρόνια τῶν βασιλέων Κωνσταντίνου Ζ’ καί μέχρι τῶν χρόνων τοῦ Βασιλείου Β’ τοῦ Βουλγαροκτόνου. Γεννήθηκε στήν Καππαδοκία ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς καί πλούσιους, τόν Εὐδόκιμο καί τήν Ἀναστασῶ. Ὁ παππούς του ἀπό τόν πατέρα του, Εὐστάθιος, κατεῖχε τό ἀξίωμα τοῦ πατρικίου. Ὁ δέ παππούς του ἀπό τή μητέρα του, Ἀδράλεστος, εἶχε τό ἀξίωμα τοῦ Στρατηλάτη τῆς Ἀνατολῆς.
Ὁ Μανουήλ - αὐτό ἦταν τό κατά κόσμον ὄνομά του - ἀνατράφηκε μέσα στ’ ἀνάκτορα, ἀλλά γρήγορα κατάλαβε τήν ματαιότητα τῶν ἐγκόσμιων τιμῶν καί ἀγαθῶν καί γί αὐτό κατέφυγε στό ὅρος τοῦ Κύμινα. Ἐκεῖ βρῆκε κάποιο μοναχό γέροντα μεγάλης ἀρετῆς, τόν Ἰωάννη, πού τόν παρεκάλεσε νά μείνει κοντά. Ὁ γέροντας μέ ἐπιφύλαξη τόν δέχτηκε, ἀλλά μετά ἀπό λίγο ὁ πατέρας του ἐντόπισε πού βρίσκεται καί μέ διάφορες παρακλήσεις τόν ἔφερε στό σπίτι.

Ἀλλά μετά ἀπό λίγους μῆνες καί μέ τήν ἄδεια αὐτή τήν φορά τῶν γονέων του, ἐπέστρεψε στόν γέροντά του, πού τόν δέχτηκε μέ χαρά μεγάλη. Μετά τρία ἔτη δοκιμασίας, ὁ Μανουήλ ἔγινε μοναχός μέ τό ὄνομα Μιχαήλ. Ἀργότερα, ὅταν πέθανε ὁ γέροντάς του Ἰωάννης, ὁ Μιχαήλ μέ τήν μεγάλη πατρική κληρονομιά πού ἀπόκτησε ὑπῆρξε μεγάλος δωρητής τῶν φτωχῶν καί τῶν πασχόντων.
Ἐπίσης ἵδρυσε τήν περίφημη μεγάλη Λαύρα τοῦ Κύμινα, ὅπου σχηματίστηκε πολυάριθμη ἀδελφότητα, τήν ὁποία ὁ Μιχαήλ ὀργάνωσε κοινοβιακά καί τήν συνέδεσε μέ ἀδελφική ἀγάπη. Ἀπ’ αὐτή τή Μονή πέρασαν πολλές ἐκλεκτές ψυχές, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Ἀθωνίτης, ἱδρυτής τῆς μεγίστης Λαύρας τοῦ Ἁγίου Ὅρους. Ἡ μονή τοῦ Κύμινα διακρίθηκε γιά τούς καλλιγράφους της καί ἀντιγραφεῖς ἱερῶν βιβλίων.
Σέ ἡλικία προχωρημένη, ἀλλά ἀκμαῖος στήν πίστη καί τό πνεῦμα, ὁ Μιχαήλ παρέδωσε εἰρηνικά τήν ἁγία του ψυχή στόν Θεό.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx