ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

«Καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν».

evagelistis mathaios1ΚΟΥΣΑΤΕ, αγαπητοί μου, το ιερό και άγιο ευαγγέλιο. Τι είναι το Ευαγγέλιο; Είναι ένα βιβλίο. Είναι το ωραιότερο βιβλίο που υπάρχει στον κόσμο. Εάν όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, άντρες και γυναίκες, εγγράμματοι και αγράμματοι, επιστήμονες και εργάτες, όλοι εν γένει, εφαρμόζαμε όσα λέει το Ευαγγέλιο, αυτή η γη θα ήταν παράδεισος ενώ τώρα, που παραβαίνουμε όλοι τις εντολές του Κυρίου, η γη, ο πλανήτης αυτός, κινδυνεύει να γίνει κόλασης. Τι λέει το ευαγγέλιο σήμερα; Διηγείται ένα από τα θαύματα, τα μεγάλα και αναρίθμητα θαύματα, που έκανε ο Χριστός στον κόσμο αυτόν.

Μετράς τα άστρα του ουρανού; μετράς τα φύλλα των δέντρων; μετράς τις σταγόνες των ωκεανών; Άλλο τόσο μπορείς να μετρήσεις τα θαύματα, που έκανε, κάνει και θα κάνη μέχρι συντελείας των αιώνων ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Ποιο το θαύμα; Όταν κάποτε ο Χριστός μας κουράστηκε διότι ήταν και τέλειος άνθρωπος και έφερε όλα τα γνωρίσματα της ανθρωπίνης φύσεως πλην της αμαρτίας, αισθάνθηκε την ανάγκη αναπαύσεως. Βγήκε λοιπόν στην έρημο για να αναπαυθεί λίγο από τους κόπους και τους μόχθους της επιγείου ζωής.

Αυτό το πληροφορήθηκε ο κόσμος, ο οποίος τον ζητούσε. Και, παρά την απόσταση, βάδισαν χιλιόμετρα και πήγαν να τον βρουν. Τον βρήκαν πράγματι. Και ο Χριστός, όταν τους είδε εκεί στην έρημο, τους σπλαχνίστηκε και θεράπευσε όλους τους αρρώστους που του είχαν φέρει. Και μετά; Άρχισε να τους διδάσκει. Ήταν τόσο γλυκειά η διδασκαλία του, ώστε οι ώρες περνούσαν κι αυτοί δεν χόρταιναν να ακούνε. Έγινε μεσημέρι, πέρασε το μεσημέρι, κόντευε να βασιλέψει ο ήλιος, και εκείνοι άκουγαν τα λόγια του Χριστού.

Οι μαθητές πλησίασαν τον Κύριο και του είπαν. Ο τόπος είναι έρημος και η ώρα πέρασε κιόλας. Απόλυσε τον κόσμο, να πάνε να ψωνίσουν κάτι για φαγητό. Ο Χριστός όμως φρόντισε και εξασφάλισε ο ίδιος φαγητό για όλους αυτούς. Τι έκανε; Πήρε στα άγια χέρια του πέντε ψωμιά και δύο ψάρια, που βρέθηκαν εκεί, προσευχήθηκε, τα ευλόγησε, και μετά τα έδωσε στους μαθητές, και οι μαθητές στον κόσμο. Και έφαγαν και χόρτασαν, κατά θαυμαστό τρόπο, όλοι αυτοί, πέντε χιλιάδες άντρες εκτός από τις γυναίκες και τα παιδιά, που κατ’ αναλογία θα ήταν διπλάσιες και τριπλάσιες.

Μια ολόκληρη πόλις ετράφη με τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια! Έτσι έδειξε την αγάπη του ο Χριστός. Αυτή την αγάπη ο Κύριος τη δείχνει μέχρι σήμερα. Αλλά εμείς δυστυχώς δεν έχουμε μάτια να τη δούμε και αυτιά να ακούσουμε τα θεϊκά του λόγια.Ο Χριστός μας αγαπά και φροντίζει για μας. Ο Χριστός έχει όλο το ενδιαφέρον του στραμμένο στον άνθρωπο, που είναι το αριστούργημα της θείας δημιουργίας. Μυριάδες είναι τα έργα του Θεού επί της γης, αλλά ο άνθρωπος είναι το άριστο δημιούργημα.

Του έδωσε και τι δεν του έδωσε! μάτια, για να βλέπει, αυτιά για να ακούει, γλώσσα για να μιλάει, χέρια για να εργάζεται, πόδια για να τρέχει, μυαλό για να σκέπτεται, να συλλογίζεται και να κρίνει τον προίκισε με κάθε χάρισμα. Και επειδή προνοεί για τις ανάγκες του, του έδωσε ακόμα όλα τα αγαθά της γης του έδωσε νερό καθαρό και κρυστάλλινο, να πίνει και να καθαρίζεται του έδωσε αέρα, να αναπνέει. Όλα μας τα έδωσε ο Θεός. Δυστυχώς όμως ο άνθρωπος είναι αχάριστος. Στα παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι είχαν αίσθημα ευγνωμοσύνης προς τον Θεό.

Δεν κάθονταν στο τραπέζι να φάνε, εάν δεν έκαναν την προσευχή τους και δε σηκώνονταν από το τραπέζι, εάν δεν δόξαζαν και δεν ευχαριστούσαν το Θεό. Είχαν πάντα στα χείλη το ευχαριστώ. Τώρα; Τώρα κλάψτε, κλάψτε… Πως μας ανέχεται ο Θεός! πως δεν πέφτουν πάνω μας τα άστρα, πως τα ποτάμια δεν πλημμυρίζουν να φτάσουν μέχρι πάνω στις κορυφές των ορέων, πως η γη δεν σείεται εκ θεμελίων, πως δεν ανοίγει χάσματα να μας καταπιεί!… Δόξα τη μακροθυμία σου, Κύριε. Μεγάλη αχαριστία! Τη μπουκιά έχουμε στο στόμα, και το Χριστό βλαστημάμε. Αγνωμοσύνη.

Στα παλιά τα χρόνια οι ευσεβείς άνθρωποι προτού να πιουν ένα ποτήρι νερό έκαναν το σταυρό τους, ευχαριστούσαν το Θεό η πήγαιναν στην πηγή να πιουν νερό, και προτού να πιουν το σταύρωναν. Ποιός το κάνει σήμερα; Δεν εκτιμούμε τα δώρα του Θεού. Πρέπει να τα στερηθούμε για να τα εκτιμήσουμε. Λέει ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, που περιόδευσε απ’ άκρου εις άκρον την πατρίδα μας, ότι θα έρθουν χρόνια φοβερά, χρόνια καταραμένα, και θα μας βρουν μεγάλες τιμωρίες για τα φοβερά εγκλήματά μας. Πολλά πράγματα θα γίνουν στον κόσμο. Μεταξύ των άλλων θα στερέψουν οι πηγές.

Το είπε ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Και έρχεται η ώρα αυτή στερεύουν τα ποτάμια. Τα στέρεψε ο Θεός για την αχαριστία των ανθρώπων. Λέει επίσης, ότι και το αλεύρι και το ψωμί θα λιγοστέψουν «Μια χούφτα αλεύρι, μια χούφτα χρυσάφι», είπε ο άγιος Κοσμάς. Εκεί θα καταλήξουμε. Γιατί; Διότι φύγαμε από το Θεό φύγαμε από τις εντολές του, φύγαμε από το ιερό Ευαγγέλιο του Χριστού. Δέκα χιλιάδες χωριά έχει η πατρίδα μας. Δώστε μου, αγαπητοί μου, δώστε μου ένα χωριό, που όλοι οι κάτοικοι, γυναίκες και άντρες, να εφαρμόζουν το ιερό Ευαγγέλιο δώστε μου ένα χωριό, στο οποίο να μην υπάρχει έγκλημα και ατιμία και εκμετάλλευση, και το χωριό αυτό θα είναι παράδεισος, και ας είναι φτωχό, και ας μην έχει τηλεοράσεις, και ας μην έχει άλλα μέσα επικοινωνίας, ραδιόφωνα, τηλέφωνα και ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Όποιος είναι κοντά στο Χριστό είναι πλούσιος, και όποιος είναι μακριά από το Χριστό είναι φτωχός και πάμπτωχος. Κοντά στο Χριστό παράδεισος είναι, μακριά απ το Χριστό κόλασης είναι. Τα πιστεύετε αυτά; Εάν τα πιστεύετε, τότε θα είστε πρόθυμοι να εκκλησιάζεσθε. Είδατε τι έκαναν οι άνθρωποι του σημερινού ευαγγελίου; Βάδισαν χιλιόμετρα για να πάνε να βρουν το Χριστό. Αλλά εσείς δεν χρειάζεται να βαδίσετε χιλιόμετρα. Ο Χριστός είναι εδώ, κοντά σας, ανάμεσα στα σπίτια σας. Ο ναός βρίσκεται δίπλα σας.

Εδώ τελείται το μυστήριο των μυστηρίων, η θεία λειτουργία. Εδώ βρίσκεται ο ίδιος ο Χριστός οποίος είναι «ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς», τροφοδοτεί το λαό του Θεού, το λαό της Εκκλησίας με τροφή όχι προσωρινή αλλά αιώνια, και μας καλεί να κοινωνήσουμε των αχράντων μυστηρίων. το Σώμα και το Αίμα Του, δηλαδή τη Θεία Κοινωνία. Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἴη μετὰ πάντων ὑμῶν. Ἀμὴν.