Ὅσιος Πρόχορος ἐκ Ρωσίας (10 Φεβρουαρίου)

 
15Ὅσιος Πρόχορος καταγόταν ἀπό τό Σμολένκ τῆς Ρωσίας καί ἀκολούθησε τόν μοναχικό βίο γενόμενος μοναχός στή μονή τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου ἀπό τόν ἡγούμενο Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος ἔνιωσε τόν ἔνθεο ζῆλο τοῦ Προχόρου. Ὁ Ὅσιος ἀγωνιζόταν μέ μεγάλη αὐστηρότητα καί ἀκρίβεια στίς ἀρχές τῆς μοναχικῆς πολιτείας. Ἐκεῖνο πού τόν διέκρινε ἦταν ἡ νηστεία. Ποτέ δέν γευόταν ἄλλη τροφή ἐκτός ἀπό νερό καί ψωμί πού ἦταν φτιαγμένο ἀπό λοποτιά ἢ ἀρνόγλωσσο, ἕνα πικρό φυτό (στά ρώσικα λέγεται «λέμπεντα»). Γι’ αὐτό καί ἐπικαλεῖται «Λεμπεντιώτης». Καί ὁ Ἅγιος Θεός, πού ἔβλεπε τήν ἄσκηση καί τήν ἀγάπη τοῦ Ὁσίου, μετέβαλε τήν πίκρα αὐτοῦ τοῦ χόρτου σέ γλυκύτητα.
Τά χρόνια πού ζοῦσε ὁ Ὅσιος ἦταν δύσκολα γιά τήν Ρωσία καί τόν λαό της. Οἱ πολεμικές ἀναταραχές ἔφεραν πεῖνα. Ὁ θάνατος ἀπειλοῦσε τούς κατοίκους τοῦ Κιέβου. Ὁ Ὅσιος, ἀκούραστα, μάζευε τό πικρό αὐτό χόρτο καί καθημερινά ἑτοίμαζε ψωμιά καί τά μοίραζε στούς πεινασμένους ἀδελφούς του. Μερικοί θέλησαν νά μιμηθοῦν τόν Ὅσιο καί νά φτιάξουν μόνοι τους ψωμί ἀπό τό πικρό αὐτό χόρτο. Ἦταν ὅμως ἀδύνατο νά τό φάνε, γιατί ἦταν πολύ πικρό. Τότε κατάλαβαν ὅτι κάτι θαυμαστό συνέβαινε μέ τόν Ἅγιο ἀσκητή, ὁ ὁποῖος ἐπιτελοῦσε τό ἔργο αὐτό μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ.
Στόν καιρό τοῦ Ὁσίου συνέβη καί ὁ ἐμφύλιος πόλεμος ἀνάμεσα στόν ἡγεμόνα Μιχαήλ Σβιατοπόλκ καί στούς πρίγκιπες τῶν πόλεων Βλαντιμίρ καί Περεμίσλσκ. Τά τρόφιμα ἔφθαναν δύσκολα στό Κίεβο καί τό πρόβλημα μεγάλωσε ὅταν ἔπαψε νά ὑπάρχει ἁλάτι. Τότε ὁ Ὅσιος μάζεψε ἀπό τά κελιά τῶν μοναχῶν ὅλη τήν στάχτη καί ἄρχισε νά προσεύχεται. Ἡ στάχτη ἔγινε ἁλάτι, τό ὁποῖο ὁ Ὅσιος μοίραζε καί δέν τελείωνε ποτέ.
Οἱ ἔμποροι παραπονέθηκαν τότε στόν σκληρό ἡγεμόνα Μιχαήλ Σβιατοπόλκ, ὁ ὁποῖος ἔδωσε ἐντολή νά μεταφέρουν τό ἁλάτι στήν αὐλή, γιά νά τό πωλεῖ αὐτός. Τότε τό ἁλάτι ἔγινε πάλι στάχτη καί ἡ ἀλήθεια ἀποκαλύφθηκε, γιά νά δοξασθεῖ τό Ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἡγεμόνας, συντετριμμένος, πῆγε στή μονή τῶν Σπηλαίων καί προσέπεσε μέ ταπείνωση στόν Ὅσιο, ὁ ὁποῖος προφήτεψε τή νίκη τοῦ ἡγεμόνος κατά τῶν Πολόφτσων.
Ὁ Ὅσιος Πρόχορος κοιμήθηκε εἰρηνικά τό ἔτος 1107. Ὁ ἡγεμόνας Μιχαήλ Σβιατοπόλκ δακρυσμένος ἐνταφίασε τό σκήνωμα τοῦ Ὁσίου κοντά στή μονή τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου τῶν Σπηλαίων.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx