Ἅγιος Μάρτυς Πολύκαρπος ἔζησε κατά τούς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ ἀσεβοῦς Μαξιμιανοῦ (286 – 305 μ.Χ.) καί καταγόταν ἀπό τήν πόλη τῆς Ἀλεξάνδρειας. Ὄντας Χριστιανός καί ἔχοντας πολύ ζῆλο γιά τόν Θεό, παρατηρώντας κάθε ἡμέρα τούς φυλακισμένους νά ὁμολογοῦν τόν Χριστό καί νά δοκιμάζονται μέ διάφορα βασανιστήρια, δέν ἄντεχε νά ὑπομένει. Καί ὅταν κάποια μέρα εἶδε τόν ἄρχοντα νά κάθεται καί τό αἷμα τῶν ἀνθρώπων νά χύνεται σάν νερό, ἀφοῦ στάθηκε μπροστά του, τόν ἔλεγξε καί εἶπε: «Γιατί τόσο πολύ λησμόνησες τήν ἀνθρώπινη φύση, ἀκόρεστε σκύλε, καί κομματιάζεις τούς συγγενεῖς καί ὁμοεθνεῖς ἀνθρώπους μέ τά ξίφη σάν ξύλα, ἐπειδή κηρύττουν τόν ἀληθινό Θεό καί ἐλέγχουν τήν πλάνη τῶν εἰδωλολατρῶν, ὅπως καί ἐγώ πού εἶμαι δοῦλος τοῦ Χριστοῦ;». Ἐξαιτίας αὐτῶν καί ἐπειδή ἐξόργισε τόν ἄρχοντα, συνελήφθη καί βασανίσθηκε. Καί ἀφοῦ μέχρι τέλους εἶχε τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ στά χείλη, ἀποκεφαλίσθηκε.