ἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Βιθύνιος ἢ Βυθόνιος, Γάλυκος καί Δίος, σύμφωνα μέ τόν Λαυρεωτικό Κώδικα, μέ αὐτοπροαίρετη διάθεση, γνώμη καί ὁμοψυχία παρέστησαν στόν ἄρχοντα τῆς πόλεώς τους, τόν ἔλεγξαν γιά τήν παράνομη ἀσέβεια καί τίς εἰδωλολατρικές θυσίες καί ὁμολόγησαν τήν πίστη τους στόν Χριστό. Ὁ ἄρχοντας τότε, ἐπειδή οἱ Ἐθνικοί προετοιμάζονταν ἐκείνη τήν στιγμή νά προσφέρουν θυσία στά εἴδωλα, τούς εἶπε νά θυσιάσουν πρῶτα στούς θεούς καί ἔπειτα θά ἔκανε ὅτι τοῦ ἔλεγαν. Οἱ Ἅγιοι, προσποιούμενοι, ὅτι θά θυσιάσουν στά εἴδωλα, εἰσῆλθαν στόν εἰδωλολατρικό ναό καί συνέτριψαν τά εἴδωλα. Ὕστερα ἀπό αὐτό, οἱ φτωχοί τῆς πόλεως ἄρχισαν νά μαζεύουν τά συντρίμματα τῶν εἰδώλων, ὅσα ἦταν ἀργυρά καί χρυσά, διότι ὑπῆρχε τότε λιμός μεγάλος.
Μόλις ὁ ἄρχοντας τῆς χώρας καί οἱ εἰδωλολάτρες εἶδαν τά γενόμενα, θεώρησαν ὅτι οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες καθύβρισαν τήν πλάνη τους. Γι’ αὐτό, ἀφοῦ τούς συνέλαβαν, τούς ἔδεσαν μέ σχοινιά καί τούς ἔσυραν στήν ἀγορά χτυπώντας τους. Ἄλλοι τούς κατέκοβαν τίς σάρκες μέ τά δόντια τους καί ἄλλοι τούς κτυποῦσαν μέ πέτρες καί ξύλα. Τό μαρτύριό τους κράτησε τρεῖς ἡμέρες καί νύχτες. Βλέποντας οἱ εἰδωλολάτρες τήν σθεναρή στάση καί τήν πίστη τῶν Ἁγίων τούς ἔριξαν στή θάλασσα, ἀφοῦ τούς κρέμασαν βαριές πέτρες. Ὅμως Ἄγγελος Κυρίου τούς διέσωσε καί τούς ὁδήγησε στήν στεριά. Πολλοί ἀπό τούς Ἐθνικούς πού εἶδαν τό θαῦμα, προσῆλθαν στόν Χριστό καί βαπτίσθηκαν.
Στήν συνέχεια, μέ ἐντολή τοῦ ἄρχοντα, οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ἀποκεφαλίσθηκαν καί ἔλαβαν τό στέφανο τοῦ μαρτυρίου καί τῆς δόξας.