ό γεγονός αὐτό συνέβη στά χρόνια πού οἱ μεγάλοι διωγμοί τῶν πρώτων χριστιανῶν εἶχαν κοπάσει καί αὐτοκράτωρ ἦταν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος.
Τότε, ὁ Ἅγιος Στέφανος φανερώθηκε τρεῖς φορές σέ κάποιον εὐσεβῆ γέροντα ἱερέα, τό Λουκιανό, καί τοῦ ἀποκάλυψε τόν τόπο, ὅπου ἦταν κρυμμένο τό λείψανό του. Αὐτός ἀμέσως τό ἀνέφερε στόν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Ἰωάννη, πού μέ τή σειρά του πῆγε στόν ὑποδεικνυόμενο τόπο καί πράγματι βρῆκε τό Ἱερό λείψανο τοῦ Ἁγίου Στεφάνου. Κατά τήν εὕρεση ἔγινε μεγάλος σεισμός, καί τό λείψανο τοῦ Ἁγίου πλημμύρισε εὐωδία τούς παρευρισκόμενους στόν τόπο ἐκεῖνο.
Λέγεται ὅτι ἀπό τόν οὐρανό ἀκούστηκαν ἀγγελικές φωνές, πού ἔλεγαν «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Φανέρωναν, ἔτσι, οἱ ἄγγελοι περίτρανα ὅτι ὁ πρωτομάρτυρας Στέφανος μαρτύρησε γιά τήν ἀγάπη καί τή δόξα τοῦ Θεοῦ.
Ἀργότερα, τά λείψανα τοῦ Ἁγίου μεταφέρθηκαν ἀπό τήν Ἱερουσαλήμ στήν Κωνσταντινούπολη καί ἐναποτέθησαν στόν – ἐπ’ ὀνόματι αὐτοῦ – ἀνεγερθέντα Ναό ὑπό τοῦ Μ. Κωνσταντίνου.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Βασίλειον διάδημα, ἐστέφθη σή κορυφή, ἐξ ἄθλων ὧν ὑπέμεινας, ὑπέρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, Μαρτύρων πρωτόαθλε Στέφανε· σύ γάρ τήν Ἰουδαίων, ἀπελέγξας μανίαν, εἶδές σου τόν Σωτῆρα, τοῦ Πατρός δεξιόθεν. Αὐτόν οὖν ἐκδυσώπει ἀεί, ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τῆς Ἀνακομιδῆς. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ὡς πλοῦτος ἀκένωτος, τῆς ἀθανάτου ζωῆς, τό θεῖόν σου Λείψανον, ἐκ τῶν λαγόνων τῆς γῆς, τῇ κτίσει ἀνέτειλεν· ὅθεν ἡ Ἐκκλησία, θείαν χάριν τρυγῶσα, Στέφανε Πρωτομάρτυς, κατά χρέος τιμᾷ σε· ἣν φύλαττε πρεσβείαις σου, ἐκ πάσης αἱρέσεως.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Αὐτόμελον.
Πρῶτος ἐσπάρης ἐπί γῆς, ὑπό τοῦ οὐρανίου Γεωργοῦ πανεύφημε· πρῶτος τό αἷμα ἐπί γῆς, διά Χριστόν ἐξέχεας μακάριε· πρῶτος ὑπ’ αὐτοῦ, τόν τῆς νίκης στέφανον ἀνεδήσω ἐν οὐρανοῖς, ὡς Ἀθλητῶν προοίμιον, στεφανῖτα, τῶν Μαρτύρων ὁ πρώταθλος.
Μεγαλυνάριον.
Ὅλον διάλαμπον ὑπερφυῶς, αἴγλῃ ἀφθαρσίας, ὡς πολύολβος θησαυρός, ἀπό γῆς ἐφάνη, Χριστοῦ τῇ Ἐκκλησίᾳ, Στέφανε Πρωτομάρτυς, τό θεῖον σκῆνός σου.