Ἀπόστολος Παῦλος θέλοντας νά τονίσει τήν μεγάλη σημασία τῆς ὁμολογίας τῆς πίστης μας πρός τόν Χριστό, εἶπε: «Ἔχοντες οὒν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τούς οὐρανούς, Ἰησοῦν τόν υἱόν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας». Ἀφοῦ, δηλαδή, ἔχουμε μεγάλο Ἀρχιερέα, πού ἔχει πλέον περάσει ἀπό τούς οὐρανούς καί μπῆκε στήν αἰώνια κατάπαυση, ὅπου μᾶς περιμένει, πού δέν εἶναι ἁπλός ἄνθρωπος, ἀλλά εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ἃς κρατᾶμε καλά τήν ὁμολογία τῆς πίστης μας πρός Αὐτόν, τόν Κύριο καί Σωτῆρα μας Ἰησοῦ Χριστό.
Ἕνα τέτοιο παράδειγμα ὁμολογίας ἦταν καί ὁ Ἅγιος Αἰμιλιανός, πού ἔζησε μεταξύ τοῦ 8ου καί τοῦ 9ου αἰῶνα. Ὁ Αἰμιλιανός ἦταν ἐπίσκοπος Κυζίκου μετά τό Νικόλαο, στά χρόνια 787 – 815.
Ἀγωνίστηκε μέ ὅλη τήν δύναμη πού τοῦ παρεῖχε ὁ Θεός γιά τήν τιμητική προσκύνηση τῶν ἁγίων εἰκόνων, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ εἰκονομάχος Λέων ὁ Ε’. Ἀθλητής τῆς Ὀρθοδοξίας, μιλοῦσε θερμότατα γι’ αὐτήν καί ἐνίσχυε τούς πιστούς νά ὑπομένουν καρτερικά τούς ἀσεβεῖς διωγμούς.
Ὑπέφερε πολλές κακοπάθειες καί θλίψεις καί πέθανε τελικά ἐξόριστος, σάν γνήσιος Ὁμολογητής τῆς ὀρθῆς πίστης.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς τοῦ Λόγου εἰκόνος διαγράψας τήν ἔλλαμψιν, Αἰμιλιανέ Ἱεράρχα διά βίου ὀρθότητας, τήν ἔνσωμον Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, ἐδίδαξας τιμᾶσθαι εὐσεβῶς· διά τοῦτο ὡς ποιμένα καί ἀθλητήν, τιμῶμέν σε κραυγάζοντες· δόξα τῷ παρασχόντι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ δωρουμένῳ διά σοῦ, πᾶσι τήν ἄφεσιν.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἱερωσύνης κεκτημένος τήν χάριν, ὁμολογίας τοῖς ἀγῶσιν ἐμπρέπεις, ὡς φύλαξ προϊστάμενος δογμάτων τῶν ὀρθῶν· χαίρων γάρ ὑπέμεινας, ἐξορίας καί θλίψεις, ὑπέρ τῆς ἐν σώματι, τοῦ Σωτῆρος Εἰκόνος· ὃν ἐκδυσώπει, Αἰμιλιανέ, ὑπέρ τῶν πίστει, τιμώντων τήν μνήμην σου.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις ὁ Κυζίκου θεῖος ποιμήν, καί τῆς Ἐκκλησίας, Ἱεράρχης θεοειδής· χαίροις ὁ προστάτης, τῶν ἱερῶν Εἰκόνων, ὦ Αἰμιλιανέ πιστῶν ἑδραίωμα.