Ὅσιος Λεόντιος (11 Δεκεμβρίου)

OsiosLeontios3εννήθηκε στήν Μονεμβασία τῆς Πελοποννήσου ἀπό τόν Ἀνδρέα καί τήν Θεοδώρα. Ὁ πατέρας του ἦταν ἀρκετά πλούσιος καί ἐπίσημος ἄνδρας.
Ὁ βασιλιάς Ἀνδρόνικος Β’, ὁ Παλαιολόγος (1283 – 1328) ἀνέθεσε σ’ αὐτόν σπουδαία θέση στήν κεντρική διοίκηση τοῦ Μοριᾶ. Ὁ Λέων λοιπόν (ἔτσι ὀνομαζόταν τότε), ἔτυχε μεγάλης φροντίδας ἀπό τούς γονεῖς του καί σπούδασε στήν Κωνσταντινούπολη ξένες γλῶσσες, φιλοσοφία καί θεολογία. Ὅταν πέθανε ὁ πατέρας του, ἐπέστρεψε στήν Μονεμβασία καί φρόντισε τήν μητέρα του. Κατόπιν ἡ μητέρα του ἀποσύρθηκε σέ μοναστήρι καί ὁ Λέων μέ τήν εὐχή της παντρεύτηκε.
Ὑπῆρξε πρότυπο συζύγου, οἰκογενειάρχη καί κοινωνικοῦ εὐεργέτη. Ἔπειτα ὅμως ἦλθαν καί οἱ μεγάλες δοκιμασίες. Πέθανε ἡ γυναίκα του, κατόπιν τά παιδιά του καί ἔτσι ὁ ἴδιος ἀποφάσισε νά γίνει μοναχός. Ἔγινε λοιπόν μοναχός μέ τό ὄνομα Λεόντιος καί πῆγε κοντά σ’ ἕναν ἔμπειρο ἀσκητή, τόν Μενίδη, ὅπου ἔμεινε κοντά του γιά ἀρκετό χρονικό διάστημα.

Στήν συνέχεια πῆγε στό Ἅγιον Ὄρος, ὅπου ἔλαβε ἀρκετά μεγάλη ἀσκητική ἐμπειρία καί ἐπέστρεψε πάλι στήν Πελοπόννησο. Ἐκεῖ διάλεξε τόπο διαμονῆς του τό βουνό πού βρίσκεται κοντά στό Αἴγιο καί ἀπό ἐκεῖ πήγαινε σέ πόλεις τῆς Ἀχαΐας καί κήρυττε τόν Θεῖο λόγο. Κοντά του πῆγαν καί ἄλλοι ζηλωτές τῆς ἀγγελικῆς ζωῆς, πού ἀργότερα, πολλοί ἀπ’ αὐτούς διέπρεψαν στόν ἱερό κλῆρο.
Ὁ Λεόντιος ἀπεβίωσε εἰρηνικά καί ἡ φήμη τῆς ἀρετῆς του παρέμεινε καί μετά τόν θάνατό του. Οἱ δέ ἀδελφοί Παλαιολόγοι, Θωμᾶς καί Θεόδωρος, πρός τιμήν τοῦ Ὁσίου, ἔκτισαν Μονή στόν τόπο τῆς ἀσκήσεώς του, στό ὄνομα τοῦ ἀρχαγγέλου Μιχαήλ.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τόν τάφον σου Σωτήρ.
Ἀσκήσει λαμπρυνθείς, ὡς χρυσός ἐν χωνείᾳ, λαμπρύνεις Μοναστῶν, τούς χορούς ἑπομένους, τοῖς θείοις σου διδάγμασι, θεοφόρε Λεόντιε· ὅθεν σήμερον, τήν φωτοφόρον σου μνήμην, ἑορτάζοντες, ὑπέρ ἡμῶν σε πρεσβεύειν, αἰτοῦμεν πρός Κύριoν.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχω.
Τῷ τῆς σοφίας προσελθών κρατῆρι πάνσοφε
Καί ἀπολαύσας μυστικῶς τοῦ θείου νέκταρος
Ἀνεξάντλητον γεγένησαι θεῖον ῥεῖθρον,
Πελαγίζον ἀμβροσίας νᾶμα ἥδιστον
Τοῖς πιστῶς σου ἐκτελοῦσι τά μνημόσυνα
Καί βοῶσί σοι, χαίροις Πάτερ Λεόντιε.

Μεγαλυνάριον.
Φρόνημα ἀνδρεῖον ἀναλαβών, τόν λέοντος δίκην, ὠρυόμενον καθ’ ἡμῶν, ὅπλοις ἐγκρατείας, Λεόντιε καθεῖλες· ἐξ οὗ τῆς ἐπηρείας, κἀμέ ἀπάλλαξον.