χρόνος γέννησης καί ἡ ἐθνικότητα τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου εἶναι ἀσαφή. Στό θρόνο τῆς Ἀντιόχειας ὁ Ἰγνάτιος ἀνέβηκε μεταξύ 68 – 70 μ.Χ. Ποίμανε σάν ἀποστολικός διδάσκαλος καί στάθηκε φρουρός τῶν ψυχῶν τοῦ ποιμνίου του.
Ὅταν ὁ Τραϊανός διέταξε διωγμό κατά τῶν Χριστιανῶν, θαρραλέα ὁ Ἰγνάτιος, ἐνῶ ὁ βασιλιάς περνοῦσε ἀπό τήν Ἀντιόχεια, παρουσιάστηκε μπροστά του καί ὑπεράσπισε τά δίκαια τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἀλήθεια τῆς χριστιανικῆς πίστης. Τότε ὁ Τραϊανός, διέταξε τήν σύλληψη τοῦ Ἰγνατίου καί τήν μεταφορά του στήν Ρώμη. Οἱ χριστιανοί τῆς Ρώμης σκόπευαν νά τόν ἀπαλλάξουν ἀπό τό μαρτύριο, ἀλλά ὁ Ἰγνάτιος, μέ φλογερή δίψα πρός τό μαρτύριο, ἔγραψε σ’ αὐτούς νά ἀφήσουν νά γίνει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ἔτσι, τήν 20η Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 107 μ.Χ., τόν ἔριξαν στό ἀμφιθέατρο, ὅπου πεινασμένα θηρία τόν κατασπάραξαν. Διασώθηκαν μόνο τά μεγαλύτερα ἀπό τά ὀστά του, πού μεταφέρθηκαν καί τάφηκαν μέ τιμές στήν Ἀντιόχεια.
Ἀργότερα μετεκομίσθησαν στήν Ρώμη (β’ ἀνακομιδή τό 540 μ.Χ. καί ἐναποτέθησαν στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Κλήμεντος).
Ἔτσι, ὁ Ἰγνάτιος ἔμεινε μέχρι τέλους πιστός στή διδαχή τοῦ Χριστοῦ, καί «ὁ μένων ἐν τῇ διδαχῇ τοῦ Χριστοῦ, οὗτος καί τόν πατέρα καί τόν υἱόν ἔχει». Ἐκεῖνος δηλαδή, πού μένει στή διδαχή τοῦ Χριστοῦ, αὐτός καί τόν Πατέρα καί τόν Υἱό ἔχει, διότι αὐτός ἔγινε ναός τοῦ Θεοῦ καί ἑπομένως φέρει μέσα του τόν Θεό. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἰγνάτιος ἐπονομάσθηκε Θεοφόρος.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείῳ ἔρωτι ἐπτερωμένος, τοῦ σέ ψαύσαντος, χερσίν ἀχράντοις, θεοφόρος ἀνεδείχθης Ἰγνάτιε· καί ἐν τῇ Δύσει τελέσας τόν δρόμον σου, πρός τήν ἀνέσπερον λῆξιν ἐσκήνωσας. Πάτερ Ὅσιε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τῶν λαμπρῶν ἀγώνων σου, ἡ φωτοφόρος ἡμέρα, προκηρύττει ἅπασι, τόν ἐκ Παρθένου τεχθέντα, τούτου γάρ, διψῶν ἐκ πόθου κατατρυφῆσαι, ἔσπευσας, ὑπό θηρίων ἀναλωθῆναι· διά τοῦτο Θεοφόρος, προσηγορεύθης, Ἰγνάτιε ἔνδοξε.
Μεγαλυνάριον.
Ὕδωρ τό ἁλλόμενον εἰς ζωήν, Ἰγνάτιε Πάτερ, θησαυρίσας ἐν τῇ ψυχῇ, ἔσπευσας τεθνάναι, ὑπό θηρῶ ἀγρίων· διό τήν μακαρίαν, ζωήν ἐτρύγησας.