εννήθηκε στήν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας τό 349 μ.Χ. καί ἦταν ἕνας ἐκ τῶν ἀδελφῶν τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.
Ὁ πατέρας τους Βασίλειος, ἦταν ρήτορας, ἐγκατεστημένος στή Νεοκαισάρεια τοῦ Πόντου καί ἦταν υἱός τῆς Μακρίνης, ἡ ὁποία ὑπέστη πολλά μετά τοῦ συζύγου της κατά τόν διωγμό τοῦ Μαξιμίνου γιά τήν πίστη τους στόν Χριστό.
Ἡ μητέρα τους Ἐμμέλεια, θυγατέρα Μάρτυρος, καταγόταν ἀπό τήν Καππαδοκία και ἦταν εὐλαβέστατη καί πολύ φιλάνθρωπη. Ἀπό τόν γάμο της μέ τόν Βασίλειο γεννήθηκαν ἐννέα παιδιά, ἀπό τά ὁποία τά τέσσερα ἦταν ἀγόρια. Τό πρωτότοκο παιδί τους ἦταν ἡ Μακρίνα ἡ ὁποία, μετά τόν θάνατο τοῦ μνηστήρα της, ἐπιδόθηκε στήν ἄσκηση. Πρό τοῦ Πέτρου γεννήθηκε ἡ Θεοσεβία. Ἀπό τά τέσσερα ἀγόρια, τρεῖς ἔγιναν Ἐπίσκοποι τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ὁ Βασίλειος στήν Καισάρεια, ὁ Γρηγόριος στή Νύσσα καί ὁ Πέτρος στή Σεβαστεία. Ὁ τέταρτος, ὁ Ναυκράτιος, πέθανε σέ ἡλικία μόλις 27 ἐτῶν.
Ὁ Πέτρος, ἔγινε ἡγούμενος τῆς μονῆς πού ἵδρυσε ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ ὁποῖος τό ἔτος 370 μ.Χ. τόν χειροτόνησε πρεσβύτερο καί τό 380 μ.Χ., Ἐπίσκοπο Σεβαστείας τῆς Μ. Ἀρμενίας. Ἔλαβε μέρος στήν Β’ Οἰκουμενική Σύνοδο καί κοιμήθηκε εἰρηνικά τό ἔτος 392 μ.Χ.