ἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Σάρβηλος καί Βεβαία (ἢ Βαρβαία) ἔζησαν κατά τήν ἐποχή τοῦ αὐτοκράτορα Τραϊανοῦ (98 – 117 μ.Χ.). Ὁ Ἅγιος Σάρβηλος ἦταν προηγουμένως ἱερέας τῶν εἰδώλων καί προσῆλθε στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ κατηχηθείς καί βαπτισθείς ἀπό τόν Ἐπίσκοπο τῆς Ἐδέσσης Βαρσιμαῖο. Μαζί δέ μέ ἐκεῖνον ἀσπάσθηκε τήν ἀληθινή πίστη καί ἡ ἀδελφή του, ἡ ὁποία ὀνομαζόταν Βεβαία.
Μόλις ὁ τοπικός ἄρχοντας Λυσίας πληροφορήθηκε τήν μεταστροφή τῶν Ἁγίων στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ, τούς συνέλαβε καί τούς ὑπέβαλε σέ φοβερά βασανιστήρια. Τούς ράβδισαν ἀνηλεῶς, ἔπειτα τούς κτύπησαν μέ σπαθιά, τούς ξέσκισαν τό πρόσωπο μέ αἰχμηρά ὄργανα. Τέλος, οἱ δήμιοί του, ἔκοψαν τίς τίμιες κεφαλές τῶν Ἁγίων τό ἔτος 110 μ.Χ.
Ἔτσι οἱ Ἅγιοι εἰσῆλθαν στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί τήν χαρά τοῦ Κυρίου τους.