Ἅγιος Ἀνατόλιος, ὁ ὁποῖος ἦταν ἱερέας καί ἀντιπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀλεξανδρείας, κατά τό ἔτος 449 ἔγινε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Στόν πατριαρχικό θρόνο, τόν πρότεινε ὁ μονοφυσίτης Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Διόσκορος Α’, ἐλπίζοντας ὅτι θά τόν ἔχει συνεργό του.
Ὅμως δέν κατόρθωσε νά πετύχει τά σχέδιά του, γιατί πρῶτος ὁ Ἀνατόλιος ἦταν αὐτός πού ὑπέγραψε τήν καθαίρεση τοῦ Διόσκουρου στήν Δ’ Οἰκουμενική Σύνοδο, πού ἔγινε στήν Χαλκηδόνα καί ἐνέταξε στά δίπτυχα τό ὄνομα τοῦ Ἁγίου Φλαβιανοῦ, πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, τόν ὁποῖο εἶχε καθαιρέσει ὁ Διόσκορος κατά τήν λῃστρική Σύνοδο τῆς Ἔφεσου τό 449 μ.Χ., καί ἐπιπλέον ἔστειλε ἐπιστολές πρός ὅλους τους ἐπισκόπους νά ἀναθεματίζουν τούς αἱρετικούς.
Ὁ Ἀνατόλιος ἀφοῦ ποίμανε σωστά καί μέ τόν καλύτερο τρόπο τήν Ἐκκλησία, θανατώθηκε ἄδικα ἀπό τούς αἱρετικούς τό 458 μ.Χ.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τήν ὡραιότητα.
Ἔργω τήν κλῆσίν σου, σφραγίζων Ὅσιε, λόγοις καί πράξεσι, τῷ κόσμῳ ἔφανας, τῆς ὑπέρ νοῦν Ἀνατολῆς, τήν ἔλλαμψιν Ἱεράρχα· σύ γάρ Ἀνατόλιε, τόν Χριστόν ἀνεκήρυξας, διπλοῦν ταῖς θελήσεσιν, ἀσυγχύτως καί φύσεσιν, ὑπόστασιν δέ φέροντα μίαν, πρός σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Τήν ὑπέρ ἡμῶν.
Τήν ἀνατολήν, τῆς θείας φωτοφανείας, φέρων ἐν ψυχῇ, ὡς λύχνον Ὀρθοδοξίας, διαλύεις τήν νύκτα, τῶν αἰρέσεων Ὅσιε, καί πρός ὄρθρον θείας πίστεως, κατευθύνεις Ἀνατόλιε, τούς ἐκ πόθου ἀκβοῶντάς σοι· Αὐτός ἡμῶν φωτισμός, ὤφθης μύστα Χριστοῦ.
Μεγαλυνάριον.
Τῇ φωτοδοσίᾳ τῆς μυστικῆς, ἐκλελαμπρυσμένος, Ἱεράρχα ἀνατολῆς, φῶς τῷ κόσμῳ ὤφθης, καί τῷ Πατρί τῶν φώτων, ἡμᾶς ἀεί προσάγεις, ὦ Ἀνατόλιε.
