Ἅγιος Καλλίνικος ὁ Μάρτυρας (29 Ιουλίου)

10αταγόταν ἀπό τήν Κιλικία. Μέ ἰδιαίτερη εὐφράδεια λόγου, ἀλλά καί μέ πολύ ζῆλο, δίδασκε τό Εὐαγγέλιο.
Ὅταν ἔφθασε στήν Αἴγυπτο, φανατικοί εἰδωλολάτρες ἐξεγέρθηκαν ἐναντίον του, τόν συνέλαβαν καί τόν ὁδήγησαν στόν ἡγεμόνα Σακέρδωνα. Αὐτός, ὑποκρινόμενος, ἔδειξε ὅτι λυπᾶται, καί γιά νά κάμψει τό φρόνημα τοῦ Καλλινίκου, ἀνέφερε δῆθεν περιστατικά πρώην γενναίων χριστιανῶν, πού ὅταν ἀντίκρισαν τά σκληρά βάσανα, ἀρνήθηκαν τήν πίστη τους. Ὁ Καλλίνικος, ἀντιλαμβανόμενος τήν ὑποκρισία τοῦ ἡγεμόνα, μειδίασε καί τοῦ εἶπε: «Μήν ἀναβάλλεις, ἔπαρχε, νά λάβεις πεῖρα τῆς δύναμης μέ τήν ὁποία ὁ Χριστός ὁπλίζει τούς γνήσιους πιστούς Του. Γρήγορα ἑτοίμασε ὅλα σου τά κολαστήρια ὄργανα, φωτιά, ξίφη, τροχούς, μαχαίρια, μαστίγια καί ὅτι ἄλλο σκληρό μαρτύριο ἔχεις. Ὅλα αὐτά καί ἄλλα περισσότερα καί σκληρότερα βασανιστήρια ποθῶ γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ».
Πράγματι, ὁ ἔπαρχος τόν μαστίγωσε σκληρά. Ἔσκισε τίς σάρκες του μέ σιδερένια νύχια καί ὅπως ἦταν μισοπεθαμένος, τόν ἔδεσε πίσω ἀπό ἕνα ἄγριο ἄλογο, πού τόν ἔσυρε γιά πολλά χιλιόμετρα. Τόση ἦταν ἡ λύσσα τοῦ ἐπάρχου, πού πρίν ὁ Καλλίνικος ἀφήσει τήν τελευταία του πνοή, τόν ἔριξε μέσα στή φωτιά.
Ἔτσι ἔνδοξα πῆρε τό στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Κλῆσιν σύνδρομον, ἔχων τῷ βίῳ, νῖκος κάλλιστον, ἦρας ἐν ἄθλοις, καταλλήλως γεγονώς ὃ προκέκλησαι· σύ γάρ καλῶς τόν ἀγῶνα τελέσας σου, ὡς νικητής ἐδοξάσθης Καλλίνικε. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ταῖς ἐπομβρίαις τῶν ἐνθέων σου λόγων, τῆς ἀσεβείας κατασβέσας τήν φλόγα, μερτυρικοῖς διέλαμψας ἀγῶσι σοφέ· ὅθεν καί εἰσέδραμες, τῇ καμίνῳ προθύμως, ἐκβοῶν Καλλίνικε, τῷ ἰσχύν σοι διδόντι· Ἐν τῷ φωτί με ἴθυνον τῷ σῷ, τόν ἐν πυρί σε, Χριστέ μεγαλύναντα.

Μεγαλυνάριον.
Ἄνθραξι τῶν λόγων σου τῶν σοφῶν, ὕλην ἀσεβείας, καταφλέξας ἀθλητικῶς, ὡς τερπνή θυσία, διά πυρός προσήχθης, Καλλίνικε παμμάκαρ, τῷ ἀθλοθέτῃ σου.