Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων τελοῦσε κατά τήν ἡμέρα αὐτή λειτουργική Σύναξη στό ναό τῆς Ἀναστάσεως, γιά τήν θλιβερή ἀνάμνηση τῆς καταστροφῆς καί πυρπολήσεως τῆς Ἁγίας Πόλεως ἀπό τούς Πέρσες τό 614 μ.Χ. Κατά τήν ἑορτή αὐτή ἐψάλλετο ἰδιαίτερη Ἀκολουθία, τῆς ὁποίας διασώθηκαν Στιχηρά καί Κανόνας μέχρι τῆς ζ’ Ὠδῆς. Τήν ἅλωση τῆς Ἱερουσαλήμ ἀπό τούς Πέρσες περιέγραψε μέ λεπτομέρειες ὁ σύγχρονος αὐτῆς ἁγιοσαββίτης μοναχός Ἀντίοχος Στρατήγιος.
Ἡ ἐπίθεση τῶν Περσῶν κατά τῆς Ἱερουσαλήμ ἄρχισε στίς 15 Ἀπριλίου. Οἱ ἐχθροί εἰσέβαλαν στήν πόλη, ὅπως τά ἐξαγριωμένα ἄγρια κτήνη. Οἱ Χριστιανοί κατέφυγαν σέ σπήλαια, τάφρους, δεξαμενές καί ναούς, προκειμένου νά σωθοῦν. Οἱ κατακτητές δέν ἔδειξαν οἶκτο. Δέν σεβάσθηκαν οὔτε ἄνδρες, οὔτε γυναῖκες, οὔτε παιδιά, οὔτε βρέφη, οὔτε νέους, οὔτε γέροντες, οὔτε μοναχούς, οὔτε κληρικούς. Ὁ βασιλέας τῶν Περσῶν Χορσόης βοηθούμενος ἀπό 20.000 Ἰουδαίους ἐξάλειψε κάθε χριστιανικό οἰκοδόμημα καί 80.000 Χριστιανοί μαρτύρησαν. Τότε μεταφέρθηκε στήν Περσία αἰχμάλωτος ὁ Πατριάρχης καί ὁ Τίμιος Σταυρός. Ἀλλά μέ τήν ἀναχώρηση τοῦ Χορσόη φαίνεται ὅτι ὁ Περσικός ζυγός δέν συνέχισε νά εἶναι σκληρός, διότι ὁ Ἐπίσκοπος Μόδεστος, πού ἀντικατέστησε πρόσκαιρα τόν Πατριάρχη, κατόρθωσε νά οἰκοδομήσει ἔστω καί πρόχειρα τό ναό τῆς Ἀναστάσεως καί ἄλλους ναούς.