Ἅγιος Μάρτυς Ἀσκλᾶς καταγόταν ἀπό τή Θηβαΐδα τῆς Αἰγύπτου καί εἶναι ἄγνωστο πότε ἄθλησε. Ἐργαζόμενος ἱεραποστολικά ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, συνελήφθη καί ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ ἄρχοντος Ἀρριανοῦ. Παρ’ ὅλο πού πιέσθηκε, γιά νά θυσιάσει στά εἴδωλα, ἀρνήθηκε καί ἐξ’ αἰτίας αὐτοῦ ὑποβλήθηκε σέ πλῆθος μαρτυρίων, τά ὁποῖα ὑπέμεινε ἀγόγγυστα. Τοῦ καταξέσκισαν τίς σάρκες καί τόν ἔκαψαν μέ ἀναμμένες λαμπάδες. Ἐμμένοντας ὁ Ἅγιος παρά ταῦτα στήν ὁμολογία του, ἀφοῦ τοῦ ἔδεσαν στό λαιμό βαρύτατο λίθο, τόν ἔριξαν στόν ποταμό Νεῖλο, ὅπου βρῆκε μαρτυρικό θάνατο, ἐπί αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.).