λατρεία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τά τελούμενα στούς ἱερούς ναούς, ὅπως τά σωζόμενα μνημεῖα τοῦ παρελθόντος καί τοῦ παρόντος, ὡς ἀψευδεῖς μάρτυρες τῶν γεγονότων, βοηθοῦν τόν πιστό στήν ὑπέρβαση τῶν τοπικῶν και χρονικῶν περιορισμῶν καί στή βίωση τῆς ἐν Χριστῷ ἑνότητος και τῆς θαυμαστῆς παρουσίας μέσα στόν κόσμο τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ συνοδοιπόρος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί οἰκεῖος τῶν Φιλιππησίων Εὐαγγελιστής Λουκᾶς καταγράφει στό βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων γιά τήν πρώτη ἐπίσκεψή τους στούς Φιλίππους καί τό βάπτισμα τῆς πορφυροπώλιδος Λυδίας: «Ὅταν εἶδε τό ὅραμα, ζητήσαμε ἀμέσως νά φέρουμε σέ αὐτούς τό χαρμόσυνο ἄγγελμα. Ἀφοῦ λοιπόν ξεκινήσαμε ἀπό τήν Τρωάδα, πλεύσαμε κατ’ εὐθεῖαν στή Σαμοθράκη, τήν δέ ἑπομένη στή Νεάπολη καί ἀπό ἐκεῖ στούς Φιλίππους, ἡ ὁποία εἶναι ἡ πρώτη πόλη τῆς περιοχῆς ἐκείνης τῆς Μακεδονίας, μία ἀποικία Ρωμαϊκή, καί μείναμε στήν πόλη σέ μέρος κοντά στόν ποταμό, ὅπου νομίζαμε ὅτι ὑπῆρχε τόπος προσευχῆς καί καθίσαμε καί μιλούσαμε στίς γυναῖκες πού εἶχαν συγκεντρωθεῖ ἐκεῖ. Κάποια γυναίκα, ἀπό τήν πόλη τῶν Θυατείρων, ὀνομαζόμενη Λυδία, ἡ ὁποία πωλοῦσε πορφύρα, γυναίκα θεοσεβής, ἄκουγε καί ὁ Κύριος τῆς ἄνοιξε τήν καρδιά, γιά νά προσέχει σέ ὅσα ἔλεγε ὁ Παῦλος. Ὅταν βαπτίσθηκε αὐτή και οἱ οἰκιακοί της, μᾶς εἶπε, «Ἐάν μέ κρίνατε ὅτι εἶμαι πιστή στον Κύριο, ἐλᾶτε νά μείνετε στήν οἰκία μου, καί μᾶς πίεζε…».
Στήν πηγαία καί ἀνεπιτήδευτη περιγραφή τοῦ πρώτου βαπτίσματος στούς Φιλίππους ἀπό τόν πρωτοκορυφαῖο Ἀπόστολο Παῦλο εὔκολα διακρίνεται ἡ διαδικασία καί ἐπισημαίνονται οἱ βασικές προϋποθέσεις γιά τή συμμετοχή τοῦ νέου πιστοῦ στή νέα ἐν Χριστῷ ζωή καί τήν ἔνταξή του στούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ Ἀπόστολοι κήρυσσαν «Χριστόν ἐσταυρωμένον» καί ὅσοι ἀπό τούς ἀκροατές ἀποδέχονταν ἀβίαστα τήν ἀποστολική διδασκαλία, ἀκολουθοῦσαν τήν πράξη, πού καθορίσθηκε ἤδη τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Μετανοοῦσαν καί βαπτίζονταν στό Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐξασφαλίζοντας ἔτσι τή συγχώρεση τῶν ἀμαρτιῶν τους καί τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τή δυνατότητα νά γεννηθοῦν στή νέα ἐν Χριστῷ ζωή.
Στήν ὄχθη τοῦ ποταμοῦ Ζυγάκτη, ἔξω ἀπό τά τείχη τῶν Φιλίππων, ἡ θεοσεβής Λυδία, μαζί μέ ἄλλες γυναῖκες, ἄκουσε προσεκτικά τή χριστοκεντρική διδασκαλία τοῦ Παύλου καί μέ ανοικτή τή φωτισμένη καρδιά της ἀποδέχθηκε τή σωτήρια διδασκαλία. Ἀμέσως κατέβηκε στά νερά τοῦ νέου Ἰορδάνου καί βαπτίσθηκε μαζί μέ ὅλα τά μέλη τῆς οἰκογένειάς της. Πανηγυρικά καί ἔμπρακτα ὁμολογεῖ τήν πίστη της στόν Χριστό καί ἡ ὁμολογία ἐπιβραβεύεται μέ τήν ἀποστολική πράξη τῆς βαπτίσεως καί τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν ἐπάνω στούς βαπτισθέντες, γιά νά μεταδοθοῦν οἱ δωρεές τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί νά ξεκινήσει ἡ ἐφαρμογή στό βίο τους, ὅλων ἐκείνων πού εἶναι ἀληθινά, σεμνά, δίκαια, ἁγνά, ἀγαπητά καί ἡ ἐπιδίωξη ὁποιασδήποτε ἀρετῆς καί ὁποιουδήποτε ἐπαίνου.
Ἡ μετάβαση ὅλων στήν οἰκία τῆς Λυδίας ἐπισφράγισε τά πασχάλιο μυστήριο τοῦ Χριστοῦ, τήν ὁλοκλήρωση τῆς πνευματικῆς εὐωχίας τῆς εὐλογημένης ἐκείνης ἡμέρας, κατά τήν ὁποία στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἐντάχθηκε μέ τό βάπτισμα ἡ πρώτη Εὐρωπαία Χριστιανή τῶν Φιλίππων.
Ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν Ἁγία Λυδία ὡς Ἰσαπόστολο καί στόν ἱερό τόπο τῆς βαπτίσεώς της ὕψωσε ναό – βαπτιστήριο, ὅπως καί στήν παρακείμενη ὄχθη τοῦ ποταμοῦ Ζυγάκτη καθιέρωσε ὑπαίθριο βαπτιστήριο, ὅμοιο μέ ἐκεῖνα πού σώζονται στίς παλαιοχριστιανικές βασιλικές τῶν Φιλίππων.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τόν Θεόν σεβόμενη διανοίας εὐθύτητι, τό τῆς χάριτος φέγγος διά Παύλου εἰσδέδεξαι, καί πρώτη ἐν Φιλίπποις τῷ Χριστῷ, ἐπίστευσας θεόφρον πανοικεί· διά τοῦτό σε τιμῶμεν ᾀσματικῶς, Λυδία Φιλιππησία. Δόξα τῷ εὐδοκήσαντι ἐν σοί, δόξα τῷ σέ καταυγάσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διά σοῦ, ἡμῖν τά κρείττονα.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τοῖς τοῦ Παύλου ῥήμασι καταυγασθεῖσα, ἐν Φιλίπποις πέφηνας, εἰκών ἁγίας βιοτῆς, καί πανοικεί δόξης κρείττονος, Φιλιππησία Λυδία ἠξίωσαι.
Μεγαλυνάριον.
Πρώτη ἐν Φιλίπποις πρός τόν Χριστόν, θεόφρον προσῆλθες, διά Παύλου τοῦ εὐκλεοῦς, ὦ Φιλιππησία, Λυδία καί ἐν ῥείθροις, Ζυγάκτου ἐβαπτίσθης, πανοικεί πάνσεμνε.