Ἅγιος Ἰουλιανὸς ὁ Μάρτυρας ὁ ἐξ Ἀναζαρβοὺ τῆς Κιλικίας (16 Μαρτίου)

15 Ἅγιος Μάρτυς Ἰουλιανός ἔζησε κατά τόν 3ο αἰώνα μ.Χ. καί καταγόταν ἀπό τήν πόλη Ἀνάζαρβα, τῆς δευτέρας ἐπαρχίας τῶν Κιλίκων. Ἦταν υἱός κάποιου Ἕλληνα βουλευτοῦ καί εἶχε μητέρα Χριστιανή, ἡ ὁποία καί τοῦ δίδαξε τά ἱερά γράμματα. Ὅταν ὁ Ἅγιος ἔφθασε στήν ἡλικία τῶν δεκαοκτώ χρόνων, συνελήφθη ἀπό τούς εἰδωλολάτρες καί ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ ἡγεμόνος τῆς πόλεως Μαρκιανοῦ. Ἐπειδή ἐνώπιον τοῦ ἡγεμόνος ὁμολόγησε μέ πνευματική ἀνδρεία τόν Χριστό καί ἀρνήθηκε νά θυσιάσει στά εἴδωλα, οἱ δήμιοι ἄνοιξαν μέ βία τό στόμα του καί τοῦ ἔριξαν μέσα κρασί καί κρέας, πού εἶχε ἀπομείνει ἀπό τίς θυσίες τῶν εἰδώλων. Στήν συνέχεια τόν ἔκλεισαν στήν φυλακή καί ὁδήγησαν ἐκεῖ καί τήν μητέρα του. Ἐκείνη παρακάλεσε νά μείνει μαζί μέ τόν υἱό της γιά τρεῖς ἡμέρες, γιά νά ἀποφασίσει μαζί του. Καί ἀφοῦ ἔγινε αὐτό, τούς ὁδήγησαν πάλι σέ ἀνάκριση. Ἐκεῖνοι ὅμως ὁμολόγησαν ἐκ νέου τήν πίστη τους στήν πατρώα εὐσέβεια. Ὁ ἡγεμόνας τότε ἔδωσε ἐντολή νά κόψουν στή μέση τίς φτέρνες τῆς μητέρας τοῦ Μάρτυρος καί νά τήν ἀφήσουν. Τό δέ Ἅγιο Ἰουλιανό, ἀφοῦ τόν ἔριξαν σέ σάκο γεμάτο μέ δηλητηριώδη ἑρπετά καί ἄμμο, τόν πέταξαν στήν θάλασσα. Τό ἱερό λείψανό του βρέθηκε στήν Ἀλεξάνδρεια καί ἐνταφιάσθηκε ἀπό κάποια εὐλαβή χήρα γυναῖκα.
Ἡ μνήμη του ἐπαναλαμβάνεται στίς 16 Μαρτίου.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Μητρικαῖς ὑποθήκαις μυσταγωγούμενος, πανευκλεής στρατιώτης ὤφθης Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, παντευχίαν μυστικήν περιζωσάμενος· ὅθεν καθεῖλες τόν ἐχθρόν, ὠς γενναῖος ἀριστεύς, καί ἤθλησας θεοφρόνως, Ἰουλιανέ θεόφρον, ὑπέρ ἡμῶν ἀεί πρεσβεύων Θεῷ.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Νεανίας ἔκλαμπρος, ὡς ἀληθῶς δεδειγμένος, Ἀθλοφόρος ἔνδοξος, τῆς εὐσεβείας ἐφάνης· πόνων γάρ, τῶν ἐν ἀθλήσει καταφρονήσας, ἔφερες, τόν ἐν θαλάσσῃ πνιγμόν ἀνδρείως, Ἰουλιανέ παμμάκαρ· διό πρός ὕδωρ ζωῆς ἐσκήνωσας.

Μεγαλυνάριον.
Σώματι ἀκμάζοντι καί τερπνῷ, καί ψυχῇ ἀρίστῃ, ὑπεδέξω ὡς πίων γῆ, τῆς μητρός τούς λόγους, καί τούτους γεωργήσας, ἀθλητικούς προσάγεις, καρπούς τῷ Κτίστῃ σου.