Ἁγία Ἱλαρία ἦταν ἡ σύζυγος τοῦ Ἁγίου Κλαυδίου καί οἱ Ἅγιοι Ἰάσονας καί Μαῦρος, ἦταν τά τέκνα τους.
Οἱ Ἅγιοι αὐτοί Μάρτυρες ἦταν εἰδωλολάτρες καί πίστεψαν στόν Χριστό, ὅταν ἔβλεπαν τό μαρτύριο τῶν Ἁγίων Χρυσάνθου καί Δαρείας. Ὁ Ἅγιος Κλαύδιος ἐρρίφθη στή θάλασσα, ἀφοῦ τόν ἔδεσαν μέ πέτρα καί ἔτσι τελείωσε τόν δρόμο τοῦ μαρτυρίου. Οἱ υἱοί αὐτοῦ καί οἱ στρατιῶτες ἀποκεφαλίσθηκαν, τότε παρέλαβε τά ἱερά λείψανα αὐτῶν ἡ Ἰλαρία καί τά ἐνταφίασε μέ εὐλάβεια. Ὅταν, κάποια μέρα, μετέβαινε στούς τάφους τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, συνελήφθη ἀπό τούς στρατιῶτες, πού εἶχαν σκοπό νά τήν θανατώσουν. Τότε ζήτησε ἡ μακαρία Ἰλαρία νά ἐπιτρέψουν σέ αὐτήν νά προσευχηθεῖ γιά λίγο. Ἔτσι κι ἔγινε καί ἡ Ἁγία τήν ὥρα τῆς προσευχῆς παρέδωσε τό πνεῦμα. Κατά ἄλλη παράδοση, τελειώθηκε διά ξίφους.
Οἱ ὑπηρέτριές της περισυνέλεξαν τό ἱερό λείψανο καί τό ἐνταφίασαν στούς τάφους τῶν τέκνων της.