ἱ Ἅγιοι Μοντανός ὁ Ἱερομάρτυρας καί Μαξίμη ἡ σύζυγός του, μαρτύρησαν τό ἔτος 304 μ.Χ. ἐπί αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ.
Ὅταν ἄρχισε ὁ διωγμός κατά τῶν Χριστιανῶν, ὁ πρεσβύτερος Μοντανός ἀναχώρησε ἀπό τό Σιντζινδοῦνο μέ προορισμό τό Σίρμιον. Ἐκεῖ τόν συνέλαβαν καί τόν ὁδήγησαν ἐνώπιον τοῦ ἡγεμόνα τῆς Κάτω Παννονίας Πρόβου. Ἐκεῖνος τότε ἔδωσε ἐντολή νά θυσιάσει ὁ Ἅγιος Μοντανός στά εἴδωλα. Ὁ ἱερεύς, ὅμως, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, τοῦ εἶπε: «Κάνε ὅ,τι θέλεις καί θά δεῖς τί ὑπομονή θά μοῦ χαρίσει ὁ Κύριος καί Θεός μου». Βλέποντας ὁ ἡγεμόνας τήν σταθερότητα τοῦ Μοντανοῦ καί τῆς Μαξίμης ἔδωσε ἐντολή νά ριχθοῦν στόν ποταμό Σαῦο. Οἱ δήμιοι ἔδεσαν στόν λαιμό καί τῶν δύο Ἁγίων ἀπό μία πέτρα καί ἑτοιμάζονταν νά τούς ρίξουν μέσα στό νερό. Τότε ὁ ἱερεύς Μοντανός ζήτησε νά τοῦ ἐπιτρέψουν νά προσευχηθεῖ γιά λίγο στόν Θεό. Ὕψωσε τά χέρια του στόν οὐρανό καί ζήτησε ἀπό τόν Κύριο καί Θεό του νά δεχθεῖ τίς ψυχές τους καί νά προστατεύει τόν λαό Του.
Ἔτσι μαρτύρησαν οἱ μακάριοι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ Μοντανός καί Μαξίμη. Τά ἱερά λείψανά τους τά παρέλαβαν οἱ Χριστιανοί ἀπό τίς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ καί τά ἐνταφίασαν μέ τιμή καί εὐλάβεια.