ραγματικοί ποιμένες ὅλοι, τοῦ λογικοῦ ποιμνίου τῆς Ἐκκλησίας μας. Τόν Ἑρμᾶ ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή του, καθώς καί τούς Πατρόβα, Γάϊο καί Φιλόλογο. Ἐνῷ τόν Λίνο ἀναφέρει στή δεύτερη πρός Τιμόθεον ἐπιστολή του.
Ὁ Ἐρμᾶς ὁρίστηκε ἐπίσκοπος στούς Φιλίππους τῆς Μακεδονίας, καί σ’ αὐτόν ἀποδίδουν ὁ Ὠριγένης, ὁ Εὐσέβειος, ὁ Ἱερώνυμος καί ἄλλοι, τό γνωστό συγγραφικό ἔργο μέ τόν τίτλο «ὁ ποιμήν». Τό ἔργο αὐτό δείχνει τό βάραθρο, στό ὁποῖο φέρει ἡ ἁμαρτία καί διεγείρει ἔντονα τό αἴσθημα τῆς μετανοίας καί τῆς μετά τοῦ Θεοῦ εἰρήνης. Μέχρι κάποιο χρονικό διάστημα μποροῦσε νά τό ἀναγνώσει κανείς μόνο στή Λατινική μετάφρασή του. Κατά τόν 19ο αἰῶνα ὅμως, βρέθηκε καί τό ἑλληνικό πρωτότυπο.
Ὁ Πατρόβας πρόσφερε σπουδαῖες ὑπηρεσίες στήν πίστη, σάν ἐπίσκοπος Ποτιόλων στήν Ἰταλία.
Ὁ Λίνος ἀναδείχτηκε πρῶτος ἐπίσκοπος Ρώμης καί ποίμανε τήν ἐκεῖ ἐκκλησία μέ πρόνοια καί τόλμη, καί μαρτύρησε μέ ἀποκεφαλισμό. Ἦταν ἐπίσκοπος ἕντεκα χρόνια καί τρεῖς μῆνες.
Ὁ Γάϊος ποίμανε στήν Ἔφεσο μετά τόν Τιμόθεο, καί ὁ Φιλόλογος ὁρίστηκε ἀπό τόν Ἀπόστολο Ἀνδρέα ἐπίσκοπος Σινώπης.