Ἅγιος Βικέντιος ὁ Μάρτυρας (11 Νοεμβρίου)

15 Ἅγιος Βικέντιος γεννήθηκε στήν Οὐέσκα τῆς Ἱσπανίας καί ἀπό νεαρή ἡλικία ἀφιερώθηκε στά γράμματα. Ψυχή φλεγόμενη ἀπό τή θεία φλόγα προσεκολλήθει, ἀπό τά ἐφηβικά του χρόνια, στόν ἐπίσκοπο τῆς Σαραγόσης, Οὐαλέριο. Ὁ Οὐαλέριος ἐκτιμώντας τήν ἁγνότητα, τή σύνεση καί τόν εὐσεβῆ ζῆλο τοῦ Βικέντιου τόν χειροτόνησε διάκονο. Ἐπειδή δέ ὁ ἴδιος, ἂν καί μορφωμένος πολύ, δέν εἶχε τήν εὐκολία τοῦ λόγου συχνά χρησιμοποιοῦσε τόν Βικέντιο ὡς δάσκαλο τοῦ Θείου Λόγου. Γι’ αὐτό, συχνά, ὁ Οὐαλέριος, χαριτολογώντας ἔλεγε ὅτι ὁ Ἅγιος Βικέντιος εἶναι ἡ φωνή μου στήν Ἐκκλησία.
Μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου ὁ Βικέντιος αὔξανε τήν ἱκανότητα τοῦ λέγειν του, τήν θερμότητα τοῦ ζήλου του καί τήν ἀκούραστη προσπάθειά του νά προσελκύσει στούς κόλπους τῆς ἀληθινῆς Ἐκκλησίας τούς εἰδωλολάτρες. Τά περισσότερα βράδια του τά διέθετε γιά τήν κατήχηση καί τόν διαφωτισμό τῶν συνανθρώπων του.
Ὅταν τό πληροφορήθηκε αὐτό ὁ Δακιανός, πού διετέλεσε διοικητής ἐπί τοῦ Διοκλητιανοῦ καί Μαξιμιανού, διέταξε καί ἔφεραν τόν Βικέντιο δεμένο, στήν Σαραγόση τῆς Βαλέντιας. Παρόλο τίς ἀπειλές πού δέχθηκε ὁ Ἅγιος ὁμολόγησε τήν πίστη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί μπροστά στόν ἔπαρχο.
Γι’ αὐτό τό λόγο διατάχθηκε νά τόν μαστιγώσουν μέχρι νά ματώσουν οἱ σάρκες του. Κατόπιν τόν ἔδεσαν σέ σιδερένια κλίνη, κάτω ἀπό τήν ὁποία ἦταν ἀναμμένη φωτιά.
Μέ αὐτόν τόν μαρτυρικό τρόπο παρέδωσε ὁ Ἅγιος Βικέντιος τό πνεῦμα στόν Κύριο.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον Μηνά Μεγαλομάρτυρος και τῶν σύν αὐτῷ Μαρτύρων.
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Τρισάριθμον σύνταγμα, τῶν Ἀθλητῶν τοῦ Χριστοῦ, συμφώνως τιμήσωμεν, ὡς καθαιρέτας ἐχθροῦ, Μηνᾶν τόν ἀοίδιμον, Βίκτωρα τόν γενναῖον, καί Βικέντιον ἅμα, τούτοις συνευφημοῦντες, Στεφανίδα τήν θείαν. Αὐτῶν Χριστῷ ἱκεσίαις, πάντας ἐλέησον.

Κοντάκιον Μηνά Μεγαλομάρτυρος τῶν σύν αὐτῷ Μαρτύρων.
Ἦχος πλ. δ’. Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως.
Ὡς εὐσεβείας Μάρτυρας, καί Ἀθλητάς θεόφρονας, ἡ Ἐκκλησία γεραίρει δοξάζουσα, μαρτυρικοῖς ἐν ᾄσμασι, Μηνᾶν τε Βίκτωρα καί Βικέντιον χαίρουσα, καί Στεφανίδα τήν γενναιόφρονα, καί Χριστόν μεγαλύνει, τόν τούτους δοξάσαντα.

Μεγαλυνάριον Μηνά Μεγαλομάρτυρος τῶν σύν αὐτῷ Μαρτύρων.
Ὕμνοις φιλομάρτυρες ἱεροῖς, Μηνᾶν τόν γενναῖον, καί τόν Βίκτωρα τόν στερρόν, σύν τῷ Βικεντίῳ, καί Στεφανίδι ἅμα, τούς ἀριστεῖς τοῦ Λόγου, ἐγκωμιάσωμεν.