εννήθηκε στήν πόλη Πάριο τῆς Κολωνίας στόν Ἑλλήσποντο, μεταξύ Κυζίκου καί Λαμψάκου καί μαρτύρησε στά χρόνια τοῦ βασιλιά Δεκίου (251).
Ὅταν ξεκίνησε ὁ διωγμός, ὁ Μένιγνος ὁμολόγησε στήν μέση τῆς ἀγορᾶς τόν Ἰησοῦ καί προέτρεψε τούς χριστιανούς νά σταθοῦν ἰσχυροί ἀπέναντι τῶν ἀσεβῶν αὐτοκρατορικῶν διαταγμάτων καί νά μείνουν ἀσάλευτοι στήν χριστιανική πίστη, ἀψηφώντας τίς σκληρές τιμωρίες.
Συνελήφθη καί ἐπειδή δέν θέλησε νά προσκυνήσει τά εἴδωλα, καταδικάσθηκε σέ θάνατο δι’ ἀποκεφαλισμοῦ. Ὅταν τό πληροφορήθηκε ἡ σύζυγός του, ἔτρεξε κοντά του καί τόν παρακολουθοῦσε κλαίγοντας. Ἐκεῖνος, παρηγορώντας την, τῆς ἔλεγε ὅτι ὁ θάνατός του θά ἐξασφάλιζε τήν παντοτινή τους ἕνωση. Διότι, μόνο ὅσοι μένουν μέ τόν Θεό ἑνωμένοι, δέν εἶναι δυνατό νά χωριστοῦν ποτέ.
Τάφηκε στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου του.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx