αρτύρησε στά χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (361) καί ἔπαρχου Σαλουστίου. Κατά τήν μετακομιδή τοῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Βαβύλα, Ἐπισκόπου Ἀντιοχείας, ἀπό τό προάστιο Δάφνη στήν Ἀντιόχεια, ἔψαλλε τόν ὕμνο τοῦ Δαβίδ καί τόνιζε ἰδιαίτερα τό «αἰσχυνθήτωσαν πάντες οἱ προσκυνοῦντες τοῖς γλυπτοῖς». Συνελήφθη γι’ αὐτό καί μαστιγώθηκε μέ μαστίγια ἀπό νεῦρα βοδιῶν. Ἔσκισαν τίς πλευρές του καί στήν συνέχεια τόν ἄφησαν νά φύγει. Καταγγέλθηκε ὅμως καί πάλι, ὅτι ἐξακολουθοῦσε νά κοροϊδεύει τά εἴδωλα καί γιά τό λόγο αὐτό, συνελήφθη γιά δεύτερη φορά καί ἀποκεφαλίστηκε.