αταγόταν ἀπό τήν Ἀντιόχεια τῆς Συρίας καί ἀπό ἔνδοξο γένος (στά χρόνια τοῦ βασιλιά Νουμεριανοῦ 282 – 284).
Ὅταν ἔμαθε ὁ ἄρχοντας τῆς Ἀντιόχειας ὅτι ἡ Πελαγία ἦταν χριστιανή, ἔστειλε στρατιῶτες γιά νά τή συλλάβουν. Αὐτοί περικύκλωσαν τό σπίτι της καί ἑτοιμάζονταν νά τήν ἁρπάξουν. Ὅταν τό ἔμαθε ἡ Ἁγία, ζήτησε ἀπό τούς στρατιῶτες νά περιμένουν λίγο. Ὅποτε, σήκωσε τά χέρια της καί τά μάτια της στόν οὐρανό καί προσευχήθηκε θερμά πρός τόν Θεό νά μή ἐπιτρέψει νά τήν ἁρπάξουν οἱ στρατιῶτες, ἀλλά νά φύγει ἀπ’ τήν ζωή αὐτή, ἁγνή καί παρθένος.
Ἔπειτα ἄνοιξε τό παράθυρο καί ἔριξε τόν ἑαυτό της στό κενό, μέ ἀποτέλεσμα νά τραυματιστεῖ θανάσιμα καί ἔτσι παρέδωσε τήν ἁγνή ψυχή της στόν Θεό, προκειμένου βέβαια νά τήν προφυλάξει ἀπό τόν μολυσμό τῶν ἀγροίκων στρατιωτῶν.
Περίφημο ἐγκώμιο γιά τήν Ἁγία αὐτή ἔγραψε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx