Προφήτης καί Θεόπτης Μωϋσῆς, ὑπολογίζεται ὅτι γεννήθηκε στήν Αἴγυπτο τό 1569 π.Χ. Ὅταν ὁ Φαραώ διέταξε νά σφάξουν τά νήπια τῶν Ἑβραίων ἡ μητέρα του τόν ἔβαλε σ’ ἕνα κιβώτιο καί τόν ἄφησε στίς ὄχθες τοῦ Νείλου, τόν βρῆκε ὅμως ἡ κόρη τοῦ Φαραώ, τόν υἱοθέτησε καί τόν μόρφωσε ἄριστα στήν Αἰγυπτιακή σοφία.
Ὅταν ἦταν σαράντα χρονῶν σκότωσε κάποιον καί κατέφυγε στήν γῆ Μαδιάμ, ὅπου ἔγινε βοσκός. Ἐκεῖ παντρεύτηκε καί ἀπέκτησε δυό γιούς.
Ὅταν βοσκοῦσε τά πρόβατα εἶδε ἕνα θαῦμα, τήν φλεγόμενη ἀλλά μή καιόμενη βάτο καί ἄκουσε τήν φωνή τοῦ Θεοῦ πού τοῦ ζητοῦσε νά ἐλευθερώσει τούς Ἑβραίους ἀπό τόν Φαραώ, πρᾶγμα πού τελικά ἔγινε.
Τελικά ὁ Μωυσῆς δέν ἀξιώθηκε νά δεῖ τήν γῆ τῆς ἐπαγγελίας παρά μόνο ἀπό μακριά, στήν κορυφή τοῦ ὄρους Νεβῶ ὅπου πέθανε καί τάφηκε.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Γνόφον ἄϋλον, τεθεαμένος, νόμον ἔνθεον, πλαξίν ἐδέξω, ὡς θεάμων μυστηρίων τοῦ Πνεύματος· καί καταπλήξας τήν Αἴγυπτον θαύμασι, δημαγωγός Ἰσραήλ ἐχρημάτισας. Μωσῆ ἔνδοξε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὡς θεωρόν τῆς τοῦ Θεοῦ ἐνανθρωπήσεως
Καί μυστογράφον τῆς αὐτοῦ συγκαταβάσεως
Μακαρίζομεν Θεόπτα σε ἐπαξίως.
Ἀλλ’ ὡς πέφυκας μεσίτης ἀξιόθεος
Ἐκ παντοίων ἡμᾶς λύτρωσαι κακώσεων,
Ἵνα κράζωμεν· χαίροις μάκαρ Μωσῆ σοφέ.
Μεγαλυνάριον.
Τόν χρηματισθέντα ἐν τῷ Σινᾷ, καί ἐξαγαγόντα, ἐξ Αἰγύπτου τόν Ἰσραήλ, τόν ὑπερκοσμίων, ἐπόπτην θεαμάτων, Μωσέα τόν θεόπτην, ὕμνοις τιμήσωμεν.
