ποκάλυψον πρός Κύριον τήν ὁδόν σου καί ἔλπισον ἐπ’ αὐτόν, καί σοί ποιήσει».
Φανέρωσε στόν Κύριο μέ ἐμπιστοσύνη τόν δρόμο καί τίς ἐπιδιώξεις καί τίς ἀνάγκες τῆς ζωῆς σου καί ἔλπισε σ’ Αὐτόν καί θά κάνει ἐκεῖνα πού ζητᾶς καί χρειάζεσαι.
Μ’ αὐτή τήν ἐμπιστοσύνη καί ἐλπίδα, ὁ Ἰωακείμ καί ἡ Ἄννα ἱκέτευαν προσευχόμενοι τόν Θεό νά τούς χαρίσει παιδί, νά τό ἔχουν γλυκειά παρηγοριά στά γεράματά τους. Καί τήν ἐλπίδα τους, ὁ Θεός, τήν ἔκανε πραγματικότητα. Τούς χάρισε τήν Παρθένο Μαριάμ, πού ἦταν ὁρισμένη νά γεννήσει τόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου καί νά λάμψει σάν ἡ πιό εὐλογημένη μεταξύ τῶν γυναικών. Ἦταν ἐκείνη, ἀπό τήν ὁποία ἔμελλε νά προέλθει Αὐτός πού θά συνέτριβε τήν κεφαλή τοῦ νοητοῦ ὄφεως.
Στήν Παλαιά Διαθήκη δόθηκαν οἱ προτυπώσεις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Μία εἶναι καί ἡ βάτος στό Σινᾶ, τήν ὁποία ἐνῷ εἶχαν περιζώσει φλόγες φωτιᾶς, αὐτή δέν καιγόταν. Ἦταν ἀπεικόνιση τῆς Παρθένου, πού θά γεννοῦσε τόν Σωτῆρα Χριστό καί συγχρόνως θά διατηροῦσε τήν παρθενία της.
Ἔτσι, ἡ Ἄννα καί ὁ Ἰωακείμ, πού ἦταν ἀπό τό γένος τοῦ Δαβίδ, μέ τήν κραταιά ἐλπίδα πού εἶχαν στόν Θεό ἀπέκτησαν ἀπ’ Αὐτόν τό ἐπιθυμητό δῶρο, πού θά συντροφεύει τόν κόσμο μέχρι συντέλειας αἰώνων.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’.
Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ· ἐκ σοῦ γάρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν· καί λύσας τήν κατάραν, ἔδωκε τήν εὐλογίαν· καί καταργήσας τόν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν, ζωήν τήν αἰώνιον.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’.
Ἰωακείμ καί Ἄννα ὀνειδισμοῦ ἀτεκνίας, καί Ἀδάμ καί Εὔα ἐκ τῆς φθορᾶς τοῦ θανάτου, ἠλευθερώθησαν Ἄχραντε, ἐν τῇ ἁγίᾳ Γεννήσει σου. Αὐτήν ἑορτάζει καί ὁ λαός σου, ἐνοχῆς τῶν πταισμάτων, λυτρωθείς ἐν τῷ κράζειν σοι· Ἡ στεῖρα τίκτει τήν Θεοτόκον, καί τροφόν τῆς ζωῆς ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον.
Σήμερον γεννᾶται περιφανῶς, ἐξ ἐπαγγελίας, ἡ Θεόνυμφος Μαριάμ, ἡ προορισθεῖσα, τῷ Λόγῳ πρός αἰώνων· ὑμνήσωμεν οὖν πάντες ταύτης τήν γέννησιν.