ζησε καί μαρτύρησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ.
Γεννήθηκε στήν Χαλκηδόνα ἀπό οἰκογένεια θεοσεβῆ καί εὐγενική. Οἱ γονεῖς της Ψιλόφρων καί Θεοδωριανή φρόντισαν ὥστε ἡ θυγατέρα τους νά ἀναπτύξει κάθε χριστιανική ἀρετή.
Ἡ Εὐφημία ἐξελίχθηκε σέ ἄνθρωπο μέ σπάνια χαρίσματα καί δυνατό χριστιανικό φρόνημα, τό ὁποῖο ἐπέδειξε ὅταν ὁ εἰδωλολάτρης ἀνθύπατος τῆς Μικρᾶς Ἀσίας Πρίσκος διέταξε νά παρευρεθοῦν ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Χαλκηδόνας σέ γιορτή, τήν ὁποία ὀργάνωνε πρός τιμή τοῦ θεοῦ τῶν εἰδωλολατρῶν Ἄρη.
Τότε ἡ Εὐφημία ἀποφάσισε μαζί μέ ἄλλους χριστιανούς νά ἀπέχει ἀπό τή γιορτή τῶν εἰδωλολατρῶν καί γιά τό λόγο αὐτό συνελήφθη καί φυλακίσθηκε. Κατά τή διάρκεια τῆς αἰχμαλωσίας της οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ προσπαθοῦσαν μέ κάθε τρόπο νά πείσουν τήν Ἁγία νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη της καί νά ἀσπασθεῖ τά εἴδωλα. Ὅταν συνειδητοποίησαν πώς ἡ Εὐφημία δέν ἐπρόκειτο νά ἀλλάξει τήν πίστη της μέ τούς λόγους, τήν βασάνισαν φριχτά. Ὅμως μέ τή θεία χάρη, ἡ Ἁγία δέν ἔπαθε τίποτα ἀπό τά βασανιστήρια.
Τελικά οἱ δήμιοι, τήν ἔριξαν σέ ἄγρια θηρία καί ἡ Εὐφημία βρῆκε τό θάνατο ἀπό μία ἀρκούδα.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τήν ὡραιότητα.
Τῷ θείῳ ἔρωτι, λαμπρῶς ἀθλήσασα, εἰς oσμήν ἔδραμες, Χριστοῦ πανεύφημε, οἶα νεᾶνις παγκαλής, καί Μάρτυς πεποικιλμένη· ὅθεν εἰσελήλυθας, εἰς παστάδα οὐράνιον, κόσμῳ διανέμουσα, ἰαμάτων χαρίσματα, καί σώζουσα τούς σοί ἐκβοῶντας· χαίροις θεόφρον Εὐφημία.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἐν τῇ ἀθλήσει σου καλῶς ἠγωνίσω, καί μετά θάνατον ἡμᾶς ἁγιάζεις, ταῖς τῶν αἱμάτων βλύσεσι Πανεύφημε· ὅθεν σου τήν κοίμησιν, τήν ἁγίαν τιμῶμεν, πίστει παριστάμενοι, τῷ σεπτῷ σου λειψάνῳ, ἵνα ῥυσθῶμεν νόσων ψυχικῶν, καί τῶν θαυμάτων τήν χάριν ἀντλήσωμεν.
Μεγαλυνάριον.
Εὔφημόν σοι αἶνον καί ἱερόν, πανεύφημε Μάρτυς, ἀναμέλπομεν εὐπρεπῶς· σύ γάρ Εὐφημία, ἐμπρέψασα εὐφήμως, τῷ Λόγῳ ἐδοξάσθης, ὡς καλλιπάρθενος.