Πασχαλινή εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ.κ.ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ

Πρός
Τό Πλήρωμα
τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κρήτης

arxiepiskopos″...Μηδείς φοβείσθω θάνατον∙ ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς τοῦ Σωτῆρος ὁ θάνατος...″
(Ἐκ τοῦ Κατηχητηρίου Λόγου τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου)

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἡ σημερινή μεγάλη Ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ἡ Λαμπρή, εἶναι ἡ Ἑορτή τοῦ φωτός. Ἡ Ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας, ὁ Ὁποῖος εἶναι τό «φῶς τοῦ κόσμου», ἡ ζωή καί ἡ ἀλήθεια.
Σήμερα, μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, φωτίζεται ἡ ζωή μας καί λαμπρύνεται. Προσφέρονται σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, ὅλους ἐμᾶς, πολλά καί μεγάλα δῶρα.
Ἕνα ἀπό ὅλα αὐτά τά μεγάλα δῶρα τῆς Ἀναστάσεως εἶναι καί τό μέγα δῶρο τῆς ἀφοβίας τοῦ θανάτου, τό νά μήν φοβούμαστε τόν θάνατον, ἡ ἀπελευθέρωσή μας ἀπό τόν θάνατο, μέ τή Σταύρωση καί τό θάνατο τοῦ Κυρίου, τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ μας.
Αὐτή τή μεγάλη ἀλήθεια τονίζει, ἐπισημαίνει καί ὁ μεγάλος καί οἰκουμενικός Διδάσκαλος καί Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος μας καλεῖ σήμερα νά μή φοβούμαστε τό θάνατο, γιατί ἔχει ἐλευθερώσει ὅλους μας, ὁ Ἀναστημένος Χριστός, μέ τό δικό Του θάνατο καί τήν Ἀνάστασή Του.

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Στή δύσκολη ζωή, τήν ὁποία ζοῦμε σήμερα, στήν ἐποχή μας, μεταξύ τῶν πολλῶν κακῶν, μᾶς ἀπειλεῖ καί μᾶς περικυκλώνει ὁ θάνατος, ὁ φυσικός θάνατος καί ὄχι μόνον. Πολλοί ἄνθρωποι σήμερα πιστεύουν, δυστυχῶς, ὅτι ὁ θάνατος εἶναι τό τέλος, τό σβήσιμο τῆς ζωῆς μας καί δέν ὑπάρχει μέλλον γιά τόν ἄνθρωπο.
Τά ἀεροπορικά ἀτυχήματα τῶν τελευταίων ἡμερῶν, τά συχνά αὐτοκινητιστικά ἀτυχήματα τῆς ἀσφάλτου, ἡ ἐπάρατη ἀσθένεια τοῦ καρκίνου, ἀλλά καί ἄλλων πολλῶν ἀσθενειῶν, καθώς καί οἱ αὐξανόμενες, δυστυχῶς, αὐτοκτονίες τῶν καιρῶν μας, ὅλα αὐτά τά μεγάλα σύγχρονα προβλήματα, προκαλοῦν φόβο καί ὀδύνη στόν σημερινό κόσμο καί τόν σημερινόν ἄνθρωπο.
Ὁ φόβος τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου εἶναι καί ἡ ἀπειλή τοῦ θανάτου, μέ ὅλα τά αἴτια τά ὁποῖα ἀναφέρομε καί τά ὁποῖα ζοῦμε στό πρόσωπό μας, εἴτε στά πρόσωπα τῶν δικῶν μας ἀνθρώπων, τῶν συγγενῶν, τῶν φίλων, τῶν γνωστῶν μας καί τῶν ἀγνώστων. Ὅλα αὐτά δημιουργοῦν, ἕνα κλῖμα φόβου, ὀδύνης, ταραχῆς καί ἀγωνίας. Ζοῦμε σέ κατάσταση πανικοῦ ἀπό ὅλες αὐτές τίς καταστάσεις καί τίς ἀπειλές τοῦ θανάτου, στίς ἡμέρες μας.
Εἴμαστε σήμερα ἔντονα προβληματισμένοι καί τρομαγμένοι ἀπό ὅλα αὐτά. Ψάχνομε, ἀναζητοῦμε λύσεις καί διεξόδους, ἀλλά δέν βρίσκομε κάτω ἀπό τίς σημερινές δύσκολες συνθῆκες τῆς ζωῆς μας.
Μέσα σ' αὐτή τήν θλιβερή κατάσταση τῶν καιρῶν μας, πολλές φορές πολλοί ἀδελφοί μας νομίζομε, ὅτι ἡ λύση εἶναι νά μή σκεπτώμαστε τό θάνατο, νά μήν ἀσχολούμαστε μ' αὐτόν, νά ἀδιαφοροῦμε, νά καλοπερνοῦμε.
Ὅταν ὅμως τό μεγάλο αὐτό κακό ἔρχεται καί βρίσκεται ἀπειλητικά μπροστά μας, γύρω μας, τί μποροῦμε νά κάνωμε; Πῶς νά τό παλαίψωμε, πῶς νά τό ἀντιμετωπίσωμε στή ζωή μας, μέ τά τόσα σημερινά προβλήματά της καί ἰδιαιτέρως τόν θάνατο;

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Τήν λύση στό μεγάλο αὐτό πρόβλημα τοῦ θανάτου, ὅπως τό ἀντιμετωπίζομε σήμερα, κατά τήν Ἐκκλησία μας καί κατά τόν μεγάλο οἰκουμενικό μας Πατέρα καί Διδάσκαλο, τόν Ἱερό Χρυσόστομο, δίδει ἡ σημερινή Λαμπρή Ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ μας.
Ἐκεῖνος ἐσταυρώθηκε, ἐθανατώθηκε καί ἐνταφιάσθηκε ἀπό τούς ἀνθρώπους.
Ἐκεῖνος ὅμως, μέ τόν δικό Του αὐτόν θάνατο, μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπό τόν θάνατον. Ἐνίκησε καί ἐκατάργησε τόν θάνατο μέ τήν Θεότητά Του. Ἐκεῖνος εἶναι «ὁ τόν θάνατον καταπατήσας καί ζωήν τῷ κόσμῳ δωρησάμενος». Ἐκεῖνος, μέ τήν Ἀνάστασή Του, ὄχι μόνον καταργεῖ τόν θάνατο, ἀλλά προσφέρει τήν ζωή τήν ἀληθινή, τήν ζωή τήν αἰώνια, σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, σέ ὅλους ἐμᾶς.
Ὁ Χρυσοστομικός λόγος, ἀναφέρει ξεκάθαρα: «Ὁ Ἄδης ἐπικράνθη συναντήσας σοι κάτω... ἐπικράνθη καί γάρ ἐνεκρώθη... Ποῦ σου θάνατε τό κέντρον;.... Ἀνέστη Χριστός καί σύ καταβέβλησαι... Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐπί μνήματος... Χριστός γάρ ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο».
Αὐτό εἶναι τό μέγα, τό αἰώνιο δῶρο, ἡ χαρά, ἡ νίκη τῆς Ἀναστάσεως, τήν ὁποία γιορτάζομε σήμερα. Ὁ Χριστός ἐνέκρωσε, ἐνίκησε τόν θάνατο. Ἐκεῖνος εἶναι ὁ νικητής τοῦ θανάτου καί ὁ χορηγός, ὁ δωρητής τῆς ζωῆς, σέ ὅλους μας. Μέ τήν Ἀνάστασή Του, ὁ θάνατος δέν εἶναι πιά ἡ φθορά τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά τό πέρασμά του, ἀπό τόν κόσμον αὐτόν καί τήν ζωήν αὐτήν, εἰς τήν ζωή τήν αἰώνια, ἕναν ἄλλο κόσμο ὡραῖο, αἰώνιο, τό δικό μας πολύτιμο μέλλον. Ὁ θάνατος τοῦ ἀνθρώπου, μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας, εἶναι πάσχα, πέρασμα εἰς τήν ἀληθινή αἰώνια ζωή.
Ὁ θάνατος εἶναι ἡ εἴσοδος τοῦ ἀνθρώπου, ἡ εἴσοδός μας καί «πάλιν εἰς τόν Παράδεισον», εἰς τήν ζωή τήν ἀτελεύτητη, τήν ἀτελείωτη, χωρίς τέλος.
Αὐτό εἶναι τό μέγα μήνυμα καί τό δῶρο τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας. Μέ Ἐκεῖνον, μέ τόν Χριστό, νικοῦμε, ὅπως Ἐκεῖνος τόν θάνατο καί βρισκόμαστε εἰς τήν αἰώνια ζωή, ὅπως οἱ Ἅγιοί μας καί μάλιστα, ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι τόν τελευταῖο καιρό ἔχουν καταταγεῖ στό Ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ Ὅσιοι Πορφύριος καί Παΐσιος καί ὄχι μόνον.

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Μέ αὐτά τά δεδομένα, μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, τή νίκη καί τήν κατάργηση τοῦ θανάτου, ἡ ζωή μας ἀλλάζει μέ τρόπον ἄμεσο. Ἡ ζωή μας γίνεται μόνον φῶς, χαρά, γέλιο, δύναμη, αἰσιοδοξία, τόλμη, λαμπρότητα.
Μέ αὐτό τό μέγα δῶρο τῆς καταργήσεως τοῦ θανάτου καί τῆς φθορᾶς, δέν ἔχομε λόγο νά εἴμαστε θλιμμένοι, καταθλιμμένοι, ἀπαισιόδοξοι, ἀπελπισμένοι, ἀδύναμοι, φοβισμένοι, τρομοκρατημένοι, γιά ὅ,τιδήποτε.
Ἔχει ἀνατείλλει γιά ὅλους μας, ὅλο τόν κόσμο, ἡ νέα φωτισμένη, λαμπρή ζωή. Μποροῦμε νά εἴμαστε μόνον χαρούμενοι, δυνατοί, νά ξεπερνοῦμε ὅλα τά δεινά καί τά βάσανα τῆς ἐποχῆς μας καί ἰδιαιτέρως τόν θάνατον.
Καλούμαστε αὐτή τήν ἡμέρα καί ὥρα, νά συνειδητοποιήσωμε καί νά ζοῦμε πάντοτε στή ζωή μας, αὐτό τό μέγα γεγονός, τῆς καταργήσεως τοῦ θανάτου, τῆς προσφορᾶς σέ ὅλους μας τῆς νέας, τῆς ἀτελεύτητης ζωῆς, τήν ὁποία σήμερα μποροῦμε, εἶναι στό χέρι μας, νά λάβωμε ἀπό τόν Ἀναστημένο Χριστό μας. Ἀπό σήμερα, ἀπό τώρα, νά πάρωμε καί νά βαδίζωμε μόνον αὐτόν τόν δρόμο τῆς ἀναστάσιμης ζωῆς μας.
Καλοῦμεν ὅλους, τά παιδιά μας, τούς νέους μας, τούς μεγάλους, τούς ἡλικιωμένους, κάθε ἄνθρωπο, νά ἀκολουθήσωμε αὐτόν τόν ἀναστάσιμο δρόμο, νά φύγωμε, νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τήν σημερινή κατήφεια καί τήν μιζέρια, τόν φόβο τοῦ θανάτου. Νά ζοῦμε, νά χαιρώμαστε τήν ζωή μας, τήν ἀναστάσιμη, τήν αἰώνια. Αὐτός εἶναι ὁ δρόμος μας. Αὐτή εἶναι ἡ ζωή μας σήμερα καί αὐτήν παρακαλοῦμε νά δεχθοῦμε καί νά ἀρχίσωμεν νά ζοῦμε ἀπό τήν σημερινήν ἔνδοξη καί μεγάλη Ἑορτή τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως.

Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος!
Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα!

Μέ πατρικές εὐχές καί πολλήν ἐν Κυρίῳ ἀγάπην
† ὁ Κρήτης Εἰρηναῖος