Πρός
Τό Πλήρωμα
τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κρήτης
″...Μηδείς φοβείσθω θάνατον∙ ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς τοῦ Σωτῆρος ὁ θάνατος...″
(Ἐκ τοῦ Κατηχητηρίου Λόγου τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου)
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἡ σημερινή μεγάλη Ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ἡ Λαμπρή, εἶναι ἡ Ἑορτή τοῦ φωτός. Ἡ Ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας, ὁ Ὁποῖος εἶναι τό «φῶς τοῦ κόσμου», ἡ ζωή καί ἡ ἀλήθεια.
Σήμερα, μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, φωτίζεται ἡ ζωή μας καί λαμπρύνεται. Προσφέρονται σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, ὅλους ἐμᾶς, πολλά καί μεγάλα δῶρα.
Ἕνα ἀπό ὅλα αὐτά τά μεγάλα δῶρα τῆς Ἀναστάσεως εἶναι καί τό μέγα δῶρο τῆς ἀφοβίας τοῦ θανάτου, τό νά μήν φοβούμαστε τόν θάνατον, ἡ ἀπελευθέρωσή μας ἀπό τόν θάνατο, μέ τή Σταύρωση καί τό θάνατο τοῦ Κυρίου, τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ μας.
Αὐτή τή μεγάλη ἀλήθεια τονίζει, ἐπισημαίνει καί ὁ μεγάλος καί οἰκουμενικός Διδάσκαλος καί Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος μας καλεῖ σήμερα νά μή φοβούμαστε τό θάνατο, γιατί ἔχει ἐλευθερώσει ὅλους μας, ὁ Ἀναστημένος Χριστός, μέ τό δικό Του θάνατο καί τήν Ἀνάστασή Του.
Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Στή δύσκολη ζωή, τήν ὁποία ζοῦμε σήμερα, στήν ἐποχή μας, μεταξύ τῶν πολλῶν κακῶν, μᾶς ἀπειλεῖ καί μᾶς περικυκλώνει ὁ θάνατος, ὁ φυσικός θάνατος καί ὄχι μόνον. Πολλοί ἄνθρωποι σήμερα πιστεύουν, δυστυχῶς, ὅτι ὁ θάνατος εἶναι τό τέλος, τό σβήσιμο τῆς ζωῆς μας καί δέν ὑπάρχει μέλλον γιά τόν ἄνθρωπο.
Τά ἀεροπορικά ἀτυχήματα τῶν τελευταίων ἡμερῶν, τά συχνά αὐτοκινητιστικά ἀτυχήματα τῆς ἀσφάλτου, ἡ ἐπάρατη ἀσθένεια τοῦ καρκίνου, ἀλλά καί ἄλλων πολλῶν ἀσθενειῶν, καθώς καί οἱ αὐξανόμενες, δυστυχῶς, αὐτοκτονίες τῶν καιρῶν μας, ὅλα αὐτά τά μεγάλα σύγχρονα προβλήματα, προκαλοῦν φόβο καί ὀδύνη στόν σημερινό κόσμο καί τόν σημερινόν ἄνθρωπο.
Ὁ φόβος τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου εἶναι καί ἡ ἀπειλή τοῦ θανάτου, μέ ὅλα τά αἴτια τά ὁποῖα ἀναφέρομε καί τά ὁποῖα ζοῦμε στό πρόσωπό μας, εἴτε στά πρόσωπα τῶν δικῶν μας ἀνθρώπων, τῶν συγγενῶν, τῶν φίλων, τῶν γνωστῶν μας καί τῶν ἀγνώστων. Ὅλα αὐτά δημιουργοῦν, ἕνα κλῖμα φόβου, ὀδύνης, ταραχῆς καί ἀγωνίας. Ζοῦμε σέ κατάσταση πανικοῦ ἀπό ὅλες αὐτές τίς καταστάσεις καί τίς ἀπειλές τοῦ θανάτου, στίς ἡμέρες μας.
Εἴμαστε σήμερα ἔντονα προβληματισμένοι καί τρομαγμένοι ἀπό ὅλα αὐτά. Ψάχνομε, ἀναζητοῦμε λύσεις καί διεξόδους, ἀλλά δέν βρίσκομε κάτω ἀπό τίς σημερινές δύσκολες συνθῆκες τῆς ζωῆς μας.
Μέσα σ' αὐτή τήν θλιβερή κατάσταση τῶν καιρῶν μας, πολλές φορές πολλοί ἀδελφοί μας νομίζομε, ὅτι ἡ λύση εἶναι νά μή σκεπτώμαστε τό θάνατο, νά μήν ἀσχολούμαστε μ' αὐτόν, νά ἀδιαφοροῦμε, νά καλοπερνοῦμε.
Ὅταν ὅμως τό μεγάλο αὐτό κακό ἔρχεται καί βρίσκεται ἀπειλητικά μπροστά μας, γύρω μας, τί μποροῦμε νά κάνωμε; Πῶς νά τό παλαίψωμε, πῶς νά τό ἀντιμετωπίσωμε στή ζωή μας, μέ τά τόσα σημερινά προβλήματά της καί ἰδιαιτέρως τόν θάνατο;