Κυριακή της Τυρινής

«Θησαυρίζετε δε ὑμῖν θησαυρούς ἐν οὐρανῷ»

πὸ τὴν αὐριανὴ ἡμέρα, Καθαρὰ Δευτέρα, μπαίνουμε ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, στὴν Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ἕνα μεγάλο κακὸ γίνεται ἀπὸ τὴν πρώτη ἡμέρα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ὑπάρχουν χριστιανοί, ποὺ δὲν τρώγουν τίποτε γιὰ τὴν κάθαρσή τους καὶ τῶν ἁγιασμό τους. Ὑπάρχουν ὅμως καὶ χριστιανοὶ ποὺ τρώγουν κρέατα καὶ πίνουν καὶ γλοντοκοποῦν καὶ ἀσωτεύουν. Ἡ Καθαρὰ Δευτέρα δὲν εἶναι ἡμέρα διασκεδάσεως, ἀλλὰ προσευχῆς καὶ νηστείας. Μεγάλη παρεξήγηση. Μεγάλη ἐκτροπή. Μεγάλη πλάνη.

Ὄχι λοιπόν, στὰ ἐξοχικὰ κέντρα, ἀλλὰ στὴν μελέτη, στὴν προσευχή, στὴν Ἐκκλησία. Ἡ Καθαρὰ Δευτέρα εἶναι καθαρά. Μὴν τὴν κάνετε ἀκάθαρτη. Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ εἶναι ἡ πιὸ εὐλογημένη ἐκκλησιαστικὴ περίοδος τοῦ χρόνου. Στάδιο προσευχῆς. Στάδιο μετανοίας. Στάδιο καθάρσεως. Ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἡ Προηγιασμένη, ἡ Νηστεία, οἱ Χαιρετισμοὶ τῆς Παναγίας μας, τὰ Μεγάλα Ἀπόδειπνα καὶ ὅλοι ἡ ὑμνολογικὴ ἀτμόσφαιρα τῆς κάνουν αὐτὸ τὸ ὑπέροχο καὶ μοναδικὸ πνευματικὸ στάδιο. Ἕνα στάδιο, συγχρόνως, ἑτοιμασίας γιὰ τὰ Πανάγια Πάθη καὶ τὴν ἔνδοξη τοῦ Σωτῆρος μᾶς Ἀνάσταση.

«Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε, ἀναζωσάμενοι τὸν καλόν της Νηστείας ἀγώνα…», ἀκούσαμε σήμερα στὴν ἀκολουθία τοῦ ὄρθρου. Ἐμπρὸς λοιπόν, ἀδελφοί. Ἂς μποῦμε στὸ στάδιο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ ἂς ἀγωνισθοῦμε τὸν καλὸν ἀγώνα τῆς νηστείας καὶ τῆς προσευχῆς. Ἡ νηστεία ταπεινώνει, ἀδρανοποιεῖ, νεκρώνει τὶς ὁρμὲς τῆς σάρκας. Ἡ προσευχὴ μᾶς ἑνώνει μὲ τὸν Θεό. Ἂς φορέσουμε τὴν πανοπλία τοῦ Σταυροῦ, καὶ μὲ τὰ δύο αὐτὰ δυνατὰ ὄπλα, τὴν νηστεία καὶ τὴν προσευχή, νὰ παλέψουμε μὲ τὰ πάθη καὶ τὶς σαρκικὲς ἐπιθυμίες, νὰ πολεμήσουμε τοὺς ἀοράτους ἐχθρούς της ψυχῆς μας.

Ἔχοντας σὰν θώρακα τὴν προσευχή, σὰν περικεφαλαία τὴν ἐλεημοσύνη, σὰν μάχαιρα τὴν νηστεία ἂς ἀγωνιστοῦμε στὸ στάδιο. Ὅλοι μας, μικροὶ καὶ μεγάλοι, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες. Ἂς εἴμαστε ὅλοι στρατιῶτες Ἰησοῦ Χριστοῦ. Κανεὶς νὰ μὴν μείνει ἔξω ἀπὸ τὸ στάδιο. Κανεὶς νὰ μὴν μείνει ἄοπλος. Κανεὶς νὰ μὴν μείνει διστακτικός. Οἱ στρατιῶτες, οἱ ἀθλητὲς «νομίμως ἀθλοῦν», κακοπαθοῦν, κοπιάζουν, ἱδρώνουν γιὰ νὰ στεφανωθοῦν. Ἐγκράτεια στὸ φαγητό. Ἐγκράτεια στὴ γλώσσα.

Ἐγκράτεια στὶς συζυγικὲς σχέσεις. Ἐγκράτεια στὸ θυμό. Ἐμπρὸς λοιπόν, μὲ ἐνθουσιασμὸ καὶ ζῆλο στὸ στάδιο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τῆς νηστείας καὶ τῆς προσευχῆς, τῆς Θείας Ἐξομολογήσεως καὶ τῆς Θείας Μεταλήψεως. Θησαυρὸς ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ μεγάλος θησαυρὸς ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Πνευματικὸς θησαυρός. Ἂς τὸν κάνουμε κτῆμα μας. Ἂς θησαυρίσουμε καθὼς μᾶς εἶπε καὶ τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο «ἐν οὐρανῶ» μὲ αὐτὸν τὸν ἀνεκτίμητο θησαυρό.

Ὅλοι οἱ ἄλλοι γήϊνοι θησαυροί, λεπτὰ πολλὰ καὶ σαρκικὲς ἀπολαύσεις, εἶναι σκύβαλα, εἶναι ἄχυρα, καὶ γρήγορα χάνονται, «ἀφανίζονται». Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ λοιπόν. Μεγάλος σταθμός, ἀνεκτίμητος θησαυρός, πνευματικὸ στάδιο. Κατανυκτικὴ εἶναι ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Κατάνυξη θέλει. Δάκρυα ζητάει. Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί μου, οἱ πύλες τοῦ σταδίου τῶν ἀρετῶν ἀπὸ αὔριο εἶναι ἀνοικτές, ἂς μὴν ὀλιγωρήσουμε, ἂς μποῦμε νὰ ἀγωνιστοῦμε καὶ ἐμεῖς τὸν ἀγώνα τὸν καλό.

Τὰ ἀγωνίσματα εἶναι γνωστὰ γιὰ κάθε ἕναν ἀπὸ ἐμᾶς: νηστεία, ἐγκράτεια, προσευχή, ταπείνωση, ἐξομολόγηση καὶ ἐλεημοσύνη. Καὶ ἔτσι ἀφοῦ διατρέξουμε τὸ στάδιο αὐτὸ τῶν θείων ἀγωνισμάτων θὰ φθάσουμε νικητὲς νὰ προσκυνήσουμε τὰ Ἅγια Πάθη καὶ τὴν τριήμερο Ἀνάσταση τοῦ Ἐσφαγμένου Ἀρνίου τῆς Ἀποκαλύψεως, καὶ νὰ κοινωνήσουμε ἐπαξίως τὸ Πανάγιο Σῶμα καὶ τὸ Τίμιο Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ ζωὴν αἰώνιον». ΑΜΗΝ.