Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Φιλόσοφος ἐκ Γεωργίας (1 Απριλίου)

15 Ὅσιος Ἰωάννης (Σκιαβτέλι) ἔζησε μεταξύ τοῦ 12ου καί 13ου αἰῶνα μ.Χ. στή Γεωργία. Σπούδασε Θεολογία, φιλοσοφία καί ἱστορία στήν ἀκαδημία τοῦ Γελατᾶ (βόρεια Γεωργία). Ἔπειτα ἔγινε μοναχός καί γιά πολλά χρόνια ἀσκήτεψε στό περίφημο μοναστήρι τοῦ Μπάρτζια (νότια Γεωργία), σέ ἕνα ἀπομονωμένο κελί. Ἐκεῖ ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ἔζησε μία αὐστηρή ἀσκητική ζωή, συνεχῶς ἀφιερωμένος σέ θεολογικές ἀναζητήσεις διά τῆς προσευχῆς καί ἐντρύφησε στήν ἑρμηνεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Μετά ἀπό συνεχεῖς πνευματικές προσπάθειές του κατόρθωσε νά φθάσει σέ ἕνα ὑψηλό βαθμό πνευματικῆς τελειώσεως καί δέχθηκε τό χάρισμα τοῦ λόγου, τό ὁποῖο φανερώθηκε στήν ποιητική του δημιουργικότητα.
Στό μοναστῆρι τοῦ Μπάρτζια, κατά τά ἔτη 1210 – 1214, ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ἔγραψε μία ἀξιοσημείωτη ὠδή, ὑπό τόν τίτλο «Δοῦλος Χριστοῦ», στήν ὁποία σκιαγραφεῖται ἡ εἰκόνα τοῦ Χριστιανοῦ, πού εἶναι πιστός στούς Κανόνες τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Στό ἔργο αὐτό ὁ μοναχός αὐτοαποκαλεῖται συχνά περιπλανώμενος καί δοῦλος Χριστοῦ. Μεγάλο μέρος τῆς ὠδῆς ἀφιερώνεται στόν Γεωργιανό αὐτοκράτορα Ἅγιο Δαβίδ Γ’, τόν Ἀποκαταστάτη († 26 Ἰανουαρίου) καί στήν Γεωργιανή αὐτοκράτειρα Ταμάρα τή Μεγάλη († 1 Μαΐου καί Κυριακή τῶν Μυροφόρων).
Ἡ θεολογική σημασία τῆς ὠδῆς «Δοῦλος Χριστοῦ», εἶναι εἰδικά ἐμφανής σέ ἐκείνους τούς στίχους, ὅπου ὁ ποιητής ἀφιερώνει προσευχές στό Ὄνομα τῆς Ὑπεραγίας Τριάδος γιά νά εὐχαριστήσει τή Θεία Παντοδυναμία καί τή Θεία Πρόνοια, πού χάρισε στούς ἀνθρώπους τό Μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας. Μιλώντας γιά τήν σειρά τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου ἀπό τόν Θεό, ὁ Ὅσιος Ἰωάννης γράφει, σέ ἀντιστοιχία μέ τά ἔργα τοῦ Ἁγίου Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου, σχετικά μέ τίς Θεῖες καί Ἐκκλησιαστικές Ἱεραρχίες.
Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης κοιμήθηκε σέ βαθύ γῆρας μέ εἰρήνη.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx