Ἅγιοι Κάρπος, Παπύλος, Ἀγαθόδωρος καὶ Ἀγαθονίκη οἱ Μάρτυρες (13 Οκτωβρίου)

AgioiKarposPapilosAgathodorosAgathoniki12αρτύρησαν ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος (249 – 251), σκληρότατος διώκτης τῶν χριστιανῶν. Ὅλοι, πατρίδα εἶχαν τήν Πέργαμο.
Ὁ Κάρπος, μέ ἄρτια γραμματική μόρφωση, εὐσεβέστατος καί μέ πολλές ὑπηρεσίες στήν Ἐκκλησία, εἶχε γίνει ἐπίσκοπος Θυατείρων.
Ὁ Παπύλος, πού εἶχε σπουδάσει ἰατρική καί πρόσφερε τίς ὑπηρεσίες του ἀμισθί, ἔγινε διάκονος καί ἄμεσος συνεργάτης τοῦ Κάρπου.
Ὁ Ἀγαθόδωρος, ψυχή ἐκλεκτή καί πιστή, ἦταν ὑπηρέτης στήν ἐπισκοπή Θυατείρων.
Ὅταν καί τούς τρεῖς συνέλαβε ὁ ἀνθύπατος Οὐαλέριος, ὁμολόγησαν μπροστά του μέ παρρησία τόν Χριστό. Τότε ὁ Οὐαλέριος τούς εἶπε: «Οἱ χριστιανοί εἶναι δεισιδαίμονες, ἀνίκανοι, χωρίς ἀνώτερα αἰσθήματα. Ἐσεῖς, σάν μορφωμένοι ἄνθρωποι, ἀμέσως πρέπει νά τούς ἀρνηθεῖτε».
Στήν κατηγορία αὐτή, ἀπάντησε ὁ Ἐπίσκοπος Κάρπος μέ τά λόγια τοῦ Ἀπ. Παύλου. Μιά ἀπάντηση πού ἴσχυε, ἰσχύει καί θά ἰσχύει στούς αἰῶνες, γιά τό φρόνημα τῶν συνειδητῶν χριστιανῶν. Εἶπε λοιπόν: «Κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταίς ἰδίαις χερσί λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν», πού σημαίνει, ἐμεῖς οἱ χριστιανοί βασιλιά, κοπιάζουμε μέ τά ἴδια μας τά χέρια. Ἔπειτα, τήν ὥρα πού οἱ ἄπιστοι μᾶς βρίζουν καί μᾶς περιγελοῦν, ἐμεῖς εὐχόμαστε ἀγαθά γι’ αὐτούς. Ἐνῷ μᾶς καταδιώκουν, τούς δείχνουμε ἀνοχή, ἐνῷ μᾶς συκοφαντοῦν, ἀπαντοῦμε μέ λόγια γλυκά καί παρακλητικά.
Ἐκνευρισμένος ὁ Οὐαλέριος ἀπό τήν ἀπάντηση, ἀφοῦ τούς βασάνισε, μαζί μέ τήν ἀδελφή τοῦ Παπύλου Ἀγαθονίκη, ὅλους τούς ἀποκεφάλισε.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Βίον ἔνθεον, διαδραμόντες, Χριστοῦ ὤφθητε, συγκληρονόμοι, δι’ ἀθλήσεως ἐχθρόν τροπωσάμενοι, Κάρπε σοφέ καί κλεινέ Ἀγαθόδωρε, Ἀγαθονίκη καί Πάπυλε ἔνδοξε. Θεῖοι Μάρτυρες, Χριστῷ τῷ Θεῷ πρεσβεύσατε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὡς θησαυρόν πολυτελῆ ὁ Δεσπότης, καί κρήνην βρύουσαν κρουvούς ἰαμάτων, τοῖς ἐπί γῆς παρέσχετο τά λείψανα ὑμῶν· νόσους μέv καθαίροντα, παθημάτωv ποικίλωv, χάριν δέ βραβεύοντα, ταῖς ψυχαῖς ἀενάως· διό συμφώvως Κάρπε τήν ὑμῶν, Πάπυλε πόθῳ, τελοῦμεv πανήγυριv.

Μεγαλυνάριον.
Κάρπωμα προσήχθητε λογικόν, ἄνθραξι τῶν ἄθλων, τῷ τυθέντι ὑπέρ ἡμῶν, Πάπυλε καί Κάρπε, σύν τῷ Ἀγαθοδώρῳ, καί τῇ Ἀγαθονίκῃ· διό δεδόξασθε.