Ὅσιος Μαλός (16 Οκτωβρίου)

υνετός καί ὀλιγαρκής στά νεανικά του χρόνια ὁ Ὅσιος Μαλός, ἔμεινε φτωχός στήν ὕλη γιά νά γίνει πλούσιος ἐν Χριστῷ. Δέν ἦταν μεγάλης μορφώσεως, ἦταν ὅμως πολλῆς πίστεως καί ζήλου θερμοῦ. Ἐπειδή δέν μποροῦσε νά διδάσκει δημόσια, ἔκανε κήρυγμα στόν κάθε ἕνα χωριστά.
Ὁ Μαλός εἶχε μεγάλη πνευματική διάκριση, ὥστε νά μή γίνεται βαρύς, ἐνοχλητικός καί ἄστοχος στίς ἰδιαίτερες αὐτές νουθεσίες. Ἡ θεία χάρη τόν εἶχε ὁπλίσει μέ μεγάλη λεπτότητα καί ἀγάπη, πού τοῦ ὑπαγόρευαν πάντοτε τί ἦταν συμφέρον νά εἰπωθεῖ καί τί ἔπρεπε νά παραλειφθεῖ.
Στήν συνέχεια ἀκολούθησε τήν ἐρημική ζωή. Ἀλλά ὅσοι μάθαιναν πού βρίσκεται ἔρχονταν καί τόν ζητοῦσαν στό ἐρημητήριό του. Καί αὐτός ὅμως, κατά διαστήματα, κατέβαινε στίς πόλεις, ὄχι γιά νά κάνει ὁμιλίες, ἀλλά γιά νά σκορπίσει εὐεργεσίες. Διότι ὁ Κύριος τόν εἶχε προικίσει καί μέ τή δύναμη νά θεραπεύει θαυματουργικά διάφορες ἀρρώστιες. Πολλοί μάλιστα βρῆκαν τήν γιατρειά τους μέ τίς προσευχές τοῦ Ὁσίου Μαλοῦ καί διά μόνου τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν του.
Ἀλλά καί ὅταν ἐξεδήμησε πρός τόν Κύριο, τό λείψανο του ἀνάβλυζε μύρο καί ἔγινε πηγή ἰάσεως διαφόρων ἀσθενειῶν.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx