ταν Ἱερέας καί καταγόταν ἀπό τή Νεάπολη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, πού τούρκικα λέγεται "Νέβ Σεχήρ". Διέπρεπε σάν ἐφημέριος στόν Ἱερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου στή Νεάπολη «ἐν ἀλήθειᾳ καί ὁσιότητι καί δικαιοσύνη πορευόμενος ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καί δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτος».
Κατά τό 1797 προσκλήθηκε ἀπό τούς χριστιανούς τοῦ χωρίου Μαλακωτή νά ἱερουργήσει, ἀναπληρώνοντας τόν ἐφημέριό τους, πού τόν καταδίωκαν οἱ Τοῦρκοι. Ὁ ἱερέας Γεώργιος εὐχαρίστως δέχτηκε καί ἀναχώρησε γιά τό χωριό. Ξαφνικά ὅμως, κοντά στή θέση "Κόμπια – Ντερέ", συνελήφθη ἀπό ἐξαγριωμένους βοσκούς Τούρκους, οἱ ὁποῖοι τόν λήστεψαν, τόν βασάνισαν καί τελικά τόν ἀποκεφάλισαν.
Ἀργότερα τό 1924, τό ἱερό λείψανο τοῦ Ἀγίου μεταφέρθηκε στό Ναό τοῦ Ἁγίου Εὐσταθίου στή Νέα Νεάπολη κοντά στή Νέα Ἰωνία στήν Ἀθῆνα.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Βίον ἅγιον, ἐμφρόνως ἔχων, ἱερατεύσας, Θεῷ ὁσίως, θεοφόρε παμμάκαρ Γεώργιε· καί γεωργῶν τῆς ἀγάπης τό πλήρωμα, τό ἱερόν ἀπετμήθης αὐχένα σου. Πάτερ Ὅσιε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν.
Θυσίαν Θεῷ προσφέρων τήν ἀναίμακτον, ὡς ὢν ἱερεύς, τῆς χάριτος Γεώργιε, σεαυτόν προσήγαγες, ὥσπερ θῦμα αὐτῷ καθαρώτατον· διά τοῦτο δεδόξασαι, σύν Ὁσίων χορείαις, καί κλεινοῖς ἀθληταῖς.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις ἱερέων ἡ καλλονή· χαίροις τῶν Ὁσίων, καί Μαρτύρων ὁ κοινωνός· χαίροις ὁ θεόθεν, φανείς δεδοξασμένος, Γεώργιε τρισμάκαρ, τοῖς σέ γεραίρουσι.