Ἅγιοι 33 Μάρτυρες οἱ ἐν Μελιτινῇ (7 Νοεμβρίου)

έρων, Νίκανδρος, Ἡσύχιος, Βάραχος (ἢ Βαράχιος), Μαξιμιανός, Καλλίνικος, Ξαντικός (ἢ Ξανθίας), Ἀθανάσιος, Θεόδωρος, Δουκίτιος, Εὐγένιος, Θεόφιλος, Οὐαλέριος, Θεόδοτος, Καλλίμαχος, Ἱλάριος, Γιγάντιος, Λογγῖνος, Θεμέλιος, Εὐτύχιος, Διόδοτος, Καστρίκιος, Θεαγένης, Μάμας, Νίκων, Θεόδουλος, Βοστρύκιος (ἢ Οὐστρίχιος), Ουΐκτωρ, Δωρόθεος, Κλαυδιανός, Ἐπιφάνιος, Ἀνίκητος καί ἄλλος Ἰέρων.

Ὁ πρῶτος ἀπ’ αὐτούς, ὁ Ἰέρων, ἦταν ἀπό τά Τύανα τῆς Καππαδοκίας. Ὁ πατέρας του πέθανε γρήγορα καί τήν ἀνατροφή του, καθώς καί τῶν δύο ἀδελφῶν του, Ματρωνιανοῦ καί Ἀντωνίου, ἀνέλαβε ἐξ ὁλοκλήρου ἡ μητέρα τους Στρατονίκη. Παρ’ ὅλο πού ὁ Ἰέρων πῆρε ἀρκετή μόρφωση, ἀσχολήθηκε μέ τό γεωργικό ἐπάγγελμα. Οἱ εἰδωλολάτρες τέτοιες ἐνασχολήσεις τίς θεωροῦσαν ὑποτιμητικές. Ἀλλά οἱ χριστιανοί ἤξεραν ὅτι ὁ Χριστός δέν ἀπαξίωσε τόν ἱδρώτα τοῦ ταπεινοῦ ἐργάτη. Καί ὅτι κάθε τίμια ἐργασία εἶναι ἀρετή καί μόνο ἡ ἀργία, πού φέρνει τήν ἁμαρτία, ἀποτελεῖ γιά τόν ἄνθρωπο στίγμα.
Ἄλλωστε, ὁ θεόπνευστος λόγος τῆς Ἁγίας Γραφῆς περιγράφοντας τήν ζωή τῶν Ἀποστόλων καί κατ’ ἐπέκτασιν, ὅλων τῶν χριστιανῶν, λέει: «κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταίς ἰδίοις χερσί». Κοπιάζουμε, δηλαδή, ἐργαζόμενοι μέ τά ἴδια μας τά χέρια.
Ὅταν ἐπί Διοκλητιανού ἄρχισε ὁ διωγμός κατά τῶν χριστιανῶν, ὁ ἔπαρχος Ἀγρικόλας συνέλαβε τόν Ἰέρωνα. Τόν συνέλαβε μέ τήν κατηγορία ὅτι τίς Κυριακές καί τίς ἄλλες γιορτές περιφερόταν καί κήρυττε τόν Χριστό στούς ἐργάτες, μέ ἀποτέλεσμα νά ἀποσπάσει πολλούς ἀπό τήν εἰδωλολατρία. Μαζί του συνελήφθησαν οἱ δυό ἀδελφοί του καί τριάντα ἀκόμα συνεργάτες του στήν διακονία τοῦ Εὐαγγελίου.
Ἀφοῦ φυλακίστηκαν καί φρικτά βασανίστηκαν, τελικά ὁ ἔπαρχος Ἀγρικόλας τούς ἀποκεφάλισε ἔξω ἀπό τήν πόλη Μελιτινῆ.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείῳ Πνεύματι, συντεταγμένοι, δῆμος ὤφθητε, τροπαιοφόρος, Ἀθλοφόροι τοῦ Σωτῆρος πανθαύμαστοι· ὁμοφροσύνῃ γὰρ γνώμης ἑνούμενοι, μαρτυρικῶς τὸν ἐχθρὸν ἐτροπώσασθε. Ἀλλ' αἰτήσασθε, Τριάδα τὴν Ὑπερούσιον, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Χορὸς Μαρτύρων τηλαυγὴς καὶ φωσφόρος, ἐξανατείλας νοητῶς καταυγάζει, τὴν Ἐκκλησίαν σήμερον θαυμάτων βολαῖς· ὅθεν ἑορτάζοντες, τὴν σεπτὴν αὐτῶν μνήμην, αἰτοῦμέν σε Σωτὴρ ἡμῶν, ταὶς αὐτῶν ἱκεσίαις, ἐκ τῶν κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς, ὡς ἐλεήμων Θεὸς καὶ φιλάνθρωπος.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις οὐρανία παρεμβολή, Μάρτυρες Κυρίου, οἱ τριάκοντα πρὸς τρισίν, οἱ τὰς μυριάδας, ἐχθρῶν τῶν νοουμένων, ἀθλήσεως τοῖς ὅπλοις, καταπαλαίσαντες.