Ἅγιοι Ὀνησιφόρος καὶ Πορφύριος οἱ Μάρτυρες (9 Νοεμβρίου)

αί οἱ δυό ὑπηρετοῦσαν σέ διάφορα φιλανθρωπικά ἔργα τῆς Ἐκκλησίας κατά τόν διωγμό τοῦ Διοκλητιανοῦ. Συγχρόνως, ἀνήκαν στήν ὁμάδα πού ἀνίχνευε κατά τήν διάρκεια τῆς νύκτας καί ἀνεύρισκε σώματα μαρτύρων, πού ρίχνονταν στίς χαράδρες. Τά μάζευαν καί τά παρέδιδαν νά ταφοῦν μέ τήν ἁρμόζουσα τιμή.
Κάποτε, ὅμως, τούς ἀνακάλυψαν καί τούς συνέλαβαν. Κατόπιν τούς ἐξεβίασαν νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους. Ἀλλά ἐκεῖνοι ἔμειναν σταθεροί στήν ὁμολογία τῆς ἁγίας πίστης στόν Χριστό, χωρίς νά φοβηθοῦν τίς ἀπειλές καί τά ἐπικείμενα μαρτύρια.
Τούς ἔδεσαν, λοιπόν, πίσω ἀπό ἄγρια ἄλογα, τά ὁποῖα τούς ἔσυραν μέ δυνατό καλπασμό, μέσα ἀπό ἀγκάθια καί πέτρες. Ὅταν τά ἄλογα σταμάτησαν κουρασμένα, μετά ἀπό ἀρκετές ὧρες δρόμου, τά σώματα τῶν μαρτύρων βρέθηκαν διαμελισμένα, πνιγμένα στό αἷμα. Καί ὅπως ἀναφέρει ἡ Ἀποκάλυψη, «εἶδον τήν γυναίκα μεθύουσαν ἐκ τοῦ αἵματος τῶν ἁγίων καί ἐκ τοῦ αἵματος τῶν μαρτύρων Ἰησοῦ». Εἶδα δηλαδή τήν γυναίκα, πού εἶναι ἡ διεφθαρμένη εἰδωλολατρική κοινωνία, νά μεθάει ἀπό τό αἷμα τῶν χριστιανῶν, πού καταδίωκε, καί ἀπό τό αἷμα τῶν μαρτύρων τοῦ Ἰησοῦ. Ἄλλα ὁ Θεός «ἔκρινε τήν πόρνην... καί ἐξεδίκασε τό αἷμα τῶν δούλων αὐτοῦ ἐκ χειρός αὐτῆς». Ἔπειτα, ὅμως, ὁ Θεός, ἔκρινε καί καταδίκασε τήν πόρνη, τή νοητή Βαβυλώνα, καί ἐκδικήθηκε τό αἷμα τῶν δούλων του, πού χύθηκε ἀπό τά χέρια της.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείαν ὄνησιν, ἰχνηλατοῦντες, πορφυρίζοντα, ὤφθητε κρίνα, Ὀνησιφόρε κλεινέ καί Πορφύριε· ὅθεν ὡς ἅρμα τοῦ Λόγου χρυσήλατον, πρός τήν οὐράνιον νύσσαν ἠλάσατε. Θεῖοι Μάρτυρες, Χριστῷ τῷ Θεῷ πρεσβεύσατε, δωρήσασθε ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τῆς Τριάδος πρόμαχοι τροπαιοφόροι, ἐν ἀθλήσει ὤφθησαν, Ὀνησιφόρος ὀ σοφός, σύν Πορφυρίῳ κραυγάζοντες· Χριστῷ συμπάσχειν ζωῆς ἐστι πρόξενον.

Μεγαλυνάριον.
Ὄνησιν πηγάζει τήν ἀληθῆ, ὑμῶν ἡ πρεσβεία, ὥσπερ κρήνη ὑπερχειλής, τοῖς ὑμῶν αἰνοῦσιν, Ὀνησιφόρε Μάρτυς, μετά τοῦ Πορφυρίου, τά κατορθώματα.