Ἅγιος Ὀρέστης ὁ Μάρτυρας (10 Νοεμβρίου)

νάμεσα στους χιλιάδες μάρτυρες, που θυσιάστηκαν για τη σταθερή και ακλόνητη πίστη τους στο Σωτήρα και Λυτρωτή Χριστό είναι και ο νεαρός μάρτυς του Χριστού Ορέστης, που καταγόταν από τα Τύανα της Καππαδοκίας και ήταν ιατρός στο επάγγελμα.
Ο Άγιος Ορέστης γεννήθηκε, έζησε και μαρτύρησε την εποχή, που αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο σκληρός και παρανοϊκός Διοκλητιανός, ο οποίος είχε εξαπολύσει ένα αδυσώπητο διωγμό εναντίον των χριστιανών το 303. Ο νεαρός Ορέστης διακήρυττε με θάρρος, ότι ο μόνος αληθινός Θεός είναι ο Εσταυρωμένος και Αναστημένος Ιησούς. Το φλογερό κήρυγμα παρεκίνησε πολλούς στο να ασπασθούν τον χριστιανισμό και να εγκαταλείψουν τη θρησκεία των ειδώλων.
Όταν ο ηγεμόνας της περιοχής Μαξιμίνος πληροφορήθηκε, ότι ο Ορέστης κηρύττει τον χριστιανισμό, διέταξε να τον συλλάβουν και να τον φέρουν μπροστά του. Ο Μαξιμίνος προσπάθησε με υποσχέσεις και πλούσια δώρα να τον πείσει και να προσκυνήσει τα άψυχα είδωλα. Οι προσπάθειες όμως του ηγεμόνα έμειναν άκαρπες και μία σειρά από φρικτά βασανιστήρια περίμεναν το νεαρό Ορέστη. Αρχικά τον γύμνωσαν και τον μαστίγωσαν αλύπητα. Στη συνέχεια τον έριξαν στη φυλακή για επτά ημέρες χωρίς φαγητό με την ελπίδα, ότι θα άλλαζε γνώμη.
Μέσα στη φυλακή η πίστη του νεαρού Ορέστη ενισχύθηκε τόσο πολύ, ώστε εξόργισε ακόμη περισσότερο τον Μαξιμίνο. Τότε έδωσε διαταγή να τον οδηγήσουν μπροστά σε ειδωλολατρικό ναό για να συμμετάσχει σε θυσίες στους ψεύτικους θεούς. Αλλά ο αγωνιστής και μάρτυς του Χριστού έμεινε σταθερός στην πίστη του και προσευχόμενος, συνέτριψε ολοσχερώς τα άψυχα είδωλα.

Βλέποντας ο τύραννος το ακλόνητο φρόνημα του νεαρού Ορέστη διέταξε να τρυπήσουν τους αστραγάλους με πυρωμένα καρφιά, να περάσουν αλυσίδες από τις τρύπες, που θα άνοιγαν με τα καρφιά και στη συνέχεια να τον δέσουν πίσω από ένα άγριο και αφηνιασμένο άλογο. Το ζώο αφέθηκε ελεύθερο και άρχισε να τρέχει ασταμάτητα και με δυνατό καλπασμό, σέρνοντας τον Ορέστη πάνω σε ανώμαλο και πετρώδες έδαφος και σε απόσταση είκοσι μιλίων. Ο νεαρός μάρτυς του Χριστού, αιμόφυρτος και τραυματισμένος θανάσιμα, παρέδωσε το πνεύμα στον Ουράνιο Πατέρα στις 10 Νοεμβρίου του 304 κερδίζοντας τον αμάραντο στέφανο της αγιότητας και χαρίζοντας στα σημερινά νειάτα της πατρίδας μας ένα λαμπρό και δυναμικό παράδειγμα τόλμης και αγωνιστικότητας, ακμαίου φρονήματος και σταθερής πίστης στον ένα και αληθινό Θεό.
Το λείψανο του Αγίου ρίχθηκε στο ποτάμι, αλλά ευσεβείς χριστιανοί το περισυνέλεξαν και το τοποθέτησαν στον περικαλλή ναό, που ανήγειραν προς τιμήν του στα Τύανα, ενώ πολλοί ήταν εκείνοι, που θεραπεύτηκαν από τη θαυματουργική επέμβαση του Αγίου. Η φήμη των αναρίθμητων θαυμάτων του Αγίου και η συρροή πλήθους προσκυνητών οδήγησαν στην ίδρυση μοναστηριού γύρω από το ναό, αλλά και στην ανέγερση μεγαλοπρεπούς ναού επ΄ ονόματι του Αγίου στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Άγιος μάρτυς Ορέστης, του οποίου η μνήμη εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας στις 10 Νοεμβρίου, τιμάται στον ιερό Πανεπιστημιακό Ναό του Αγίου Αντίπα στο Γουδί Αθηνών, ο οποίος ανεγέρθηκε το 1974 με την προτροπή και συμβολή του διαπρεπούς επιστήμονα κ. Ορέστου Λουρίδη, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει ανεγερθεί περικαλλές παρεκκλήσιο επ΄ ονόματι του Αγίου Ορέστου στην όμορφη παραθαλάσσια περιοχή Πέρι του χωριού Σκουρέικα Σάμου.

Αριστείδης Γ. Θεοδωρόπουλος, Εκπαιδευτικός

Πηγή: http://www.imsamou.gr/mag.php?f=10&id=189

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Χριστόν ὁμολογήσας ἐπί τῶν ἀσεβούντων, εἰδωλομανίας τό θράσος καθεῖλες Ἀθλοφόρε, καί δόξης ἐγένου κοινωνός, ἀγῶνας πολυτρόπους ἐνεγκῶν· διά τοῦτό σε Ὀρέστα ὡς νικητήν, τιμῶντές σοι ἐκβοῶμεν· δόξα τῷ παρασχόντι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διά σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αϊμάτων σου.
Τό ἐν ἀθλήσει σου Μάρτυς ἀήττητον, ὁ ἀθλοθέτης Χριστός προσδεξάμενος, ζωῆς σοι τόν στέφανον δέδωκε, καί ἰαμάτων τήν θείαν ἐνέργειαν, Ὀρέστα, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.

Μεγαλυνάριον.
Ἄρμα φωτοφόρον καί λογικόν, Ὀρέστα ὡράθης, τῆς Τριάδος τῆς παντουργοῦ. Ὅθεν ὑπ’ ἀλόγων, συρόμενος ἰθύνθης, πρός τάς ὑπερκοσμίους, αὐλάς γηθόμενος.