Ὅσιος Νεῖλος ὁ Μυροβλύτης (12 Νοεμβρίου)

Ὅσιος Νεῖλος καταγόταν ἀπό τόν Ἅγιο Πέτρο Κυνουρίας καί ἔζησε κατά τό πρῶτο ἥμισυ τοῦ 17ου αἰῶνα μ.Χ. Ἀπό νεαρή ἡλικία παρελήφθη ἀπό τόν θεῖο του, ἱερομόναχο Μακάριο, στήν ἐκεῖ ἱερά μονή Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, τήν καλουμένη τοῦ Μαλεβῆ, ὅπου καί ἀφοῦ ἐκπαιδεύθηκε μέ θεοσέβεια, χειροτονήθηκε διάκονος. Ποθώντας ὅμως καί οἱ δυό ἀκόμη πιό ἀσκητικό βίο, μετέβησαν στό Ἅγιον Ὄρος, ὅπου, ἀφοῦ γιά λίγο χρόνο ἀσκήτεψαν στό σπήλαιο πού εἶχε ἀσκητέψει ὁ Ὅσιος Πέτρος ὁ Ἀθωνίτης († 12 Ἰουνίου), στή συνέχεια μετέβησαν σέ ἔρημη ἔκταση κοντά στή Λαύρα τοῦ Ὁσίου Ἀθανασίου, ἔκτισαν ναό τιμώμενο στό ὄνομα τῆς Ὑπαπαντῆς καί παρέμειναν ἐκεῖ ἀσκητεύοντας μέ αὐστηρότητα.
Ἀργότερα ὁ Ὅσιος Νεῖλος, γιά μεγαλύτερη ἄσκηση, κατέφυγε σέ σπήλαιο πού βρισκόταν σέ πολύ ἀπόκρημνο βράχο, ὅπου, ἀφοῦ ἀνήγειρε μικρό ναό, παρέμεινε ἀσκούμενος καί νυχθημερόν προσευχόμενος καθ’ ὅλο τόν ὑπόλοιπο βίο αὐτοῦ.
Ὁ Ὅσιος Νεῖλος κοιμήθηκε μέ εἰρήνη στίς 12 Νοεμβρίου τοῦ 1651 καί ἐνταφιάσθηκε πλησίον τοῦ σπηλαίου του. Μετά τήν ὁσία ταφή του, μύρο εὐῶδες ἀνέβλυσε ἀπό τόν τάφο του, πού παρεῖχε τήν ἴαση σέ ὅσους ἀσθενεῖς προσέφευγαν ἐκεῖ μέ πίστη.
Ἀργότερα, λόγω ἐδαφικῶν μεταβολῶν, ὁ τάφος τοῦ Ὁσίου ἐξαφανίσθηκε καί παρέμεινε ἄγνωστος γιά πολλά χρόνια. Τό 1815, ὁ Ὅσιος Νεῖλος παρουσιάσθηκε σέ κάποιον μοναχό, πού ὀνομαζόταν Αἰχμάλωτος καί ἀφοῦ τοῦ προεῖπε πολλά μέλλοντα, στήν συνέχεια τόν πρόσταξε νά καταστήσει βατή τόν ὁδό πρός τό σπήλαιό του, γιά νά μεταβαίνουν οἱ μοναχοί νά προσκυνοῦν καί νά λειτουργοῦν τό ναό πού εἶχε ἱδρύσει. Ἀμέσως ὁ μοναχός Αἰχμάλωτος ἀνακοίνωσε στούς ὑπόλοιπους πατέρες ὅσα προστάχθηκαν ἀπό τόν Ὅσιο, αὐτοί δέ ἔσπευσαν μέ προθυμία ὄχι μόνο νά διανοίξουν τήν ὁδό, ἀλλά καί νά οἰκοδομήσουν νέο ναό πρός τιμήν τοῦ Ὁσίου. Κατά τήν ἐκσκαφή τῶν θεμελίων τοῦ ναοῦ, ἀνευρέθη ὁ τάφος του καί τά σεπτά λείψανά του, τά ὁποία ἀνέδιδαν ἄρρητη εὐωδία.
Ἡ κυρίως μνήμη του ἑορτάζεται τήν 7η Μαΐου.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείαν ἄσκησιν, Πάτερ ἐν Ἄθῳ, πόθῳ κρείττονι, ἠγωνισμένος, Μυροβλύτης θαυμαστός ἀναδέδειξαι· καί διασώζεις κινδύνων καί θλίψεων, τούς τῷ ἁγίῳ ναῷ σου προστρέχοντας. Νεῖλε Ὅσιε, Χριστός τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τή ὑπερμάχω.
Ὡς ἐκκαθάρας σεαυτόν πόνοις ἀσκήσεως
Τοῦ Παρακλήτου μυροθήκη ὤφθης ἔμψυχος
Καί θεράπων τοῦ Κυρίου ἡγιασμένος.
Ἀλλ’ ἀπαύστως καθικέτευε μακάριε,
Λυτρωθῆναι πειρασμῶν καί περιστάσεων
Τούς βοῶντάς σοι, χαίροις Νεῖλε Πατήρ ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις Μυροβλύτα Νεῖλε σοφέ, ἀσκήσεως ἄνθος, καί τοῦ Ἄθω κλέος σεπτόν· χαίροις τοῦ ναοῦ σου, εὐπρέπεια καί δόξα, καί θεῖος ἀντιλήπτωρ, τῶν εὐφημούντων σε.