Ἁγία Ξένη (24 Ιανουαρίου)

7Ἁγία Ξένη καταγόταν ἀπό τή Ρώμη καί ἀπό γενιά τιμημένη καί εὔπορη. Οἱ γονεῖς της ἐπιθυμοῦσαν νά τήν νυμφεύσουν. Ἐνῶ ὅμως εἶχαν τά πάντα ἑτοιμασθεῖ γιά τόν γάμο, ἐκείνη ἐγκατέλειψε τή νυφική παστάδα, παίρνοντας μαζί της καί δύο πιστές της θεραπαινίδες καί διά θαλάσσης ἔφθασε στήν πόλη τῶν Μυλασῶν. Στά Μύλασα μᾶλλον πῆγε καί ἐγκαταστάθηκε, ὕστερα ἀπό συμβουλή τοῦ μακαρίου μοναχοῦ Παύλου, ὁ ὁποῖος ἐμφανίστηκε στήν Ὁσία μετά ἀπό θεῖο φωτισμό, ὅταν ἐκείνη πέρασε ἀπό τήν Ἀλεξάνδρεια καί ἔγινε ὁ πνευματικός της καθοδηγητής.
Στήν πόλη τῶν Μυλασῶν, ἡ Ὁσία Ξένη ἔκτισε Ἱερό Ναό πρός τιμήν τοῦ Πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Ἐκεῖ κτίσθηκαν καί κελιά ὅπου διέμεναν ἡ Ξένη, οἱ δυό θεραπαινίδες καί λίγες ἄλλες παρθένες.
Ἡ Ὁσία Ξένη, ἀφοῦ διῆλθε τήν ζωή της θεοφιλῶς καί ὁσίως, κοιμήθηκε μέ εἰρήνη. Ὅταν παρέδωσε τήν ἁγία της ψυχή στόν Θεό, ἐνῶ ὁ ἥλιος φώτιζε τήν γῆ, φάνηκε στόν οὐρανό Σταυρός, πού τόν σχημάτιζαν ἀστέρες. Τόν οὐράνιο αὐτό Σταυρό τόν περιέκλειε χορός ἀστέρων, σάν νά ἦταν, καθώς φαίνεται, στεφάνι τῆς Ὁσίας Ξένης, μέ τό ὁποῖο τήν ἐπιβράβευε ὁ Θεός γιά τίς νηστεῖες της, τίς ἀγρυπνίες της καί τήν ἁγνότητα τοῦ σώματος καί τῆς ψυχῆς.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Ξένην ἤνυσας, ζωήν ἐν κόσμῳ, ξένην ἔσχηκας, προσηγορίαν, ὑπεμφαίνουσαν τῇ κλήσει τόν τρόπον σου· σύ γάρ νυμφίον λιποῦσα τόν πρόσκαιρον, τῷ ἀθανάτῳ ὁσίως νενύμφευσαι. Ξένη ἔνδοξε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ἐν σοῖ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τό κατ’ εἰκόνα, λαβοῦσα γάρ τόν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καί πράττουσα ἐδίδασκες, ὑπερορᾶν μέν σαρκός, παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δέ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ, διό καί μετά Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὁσία Ξένη τό Πνεῦμα σου.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.
Τό σόν ξενότροπον Ξένη μνημόσυνον, ἐπιτελοῦντες οἱ πόθῳ τιμῶντές σε, ὑμνοῦμεν Χριστόν τόν ἐν ἅπασι, σοί παρέχοντα ἰσχύν τῶν ἰάσεων· ὃν πάντοτε δυσώπει, ὑπέρ πάντων ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον.
Θάλαμον λιποῦσα τόν νυμφικόν, ξενοτρόπως Μῆτερ, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, ᾧ καί νυμφευθεῖσα, τῇ ξένῃ βιωτῇ σου, ὦ Ξένη πανολβία, ἡμῶν μνημόνευε.