Ὅσιος Μᾶρκος ὁ Ἀθηναῖος (5 Μαρτίου)

Ὅσιος Μάρκος ἦταν Ἀθηναῖος καί ἔζησε τόν 4ο αἰῶνα μ.Χ. Ἀφοῦ ἔλαβε ἀξιόλογη μόρφωση, ἐγκατέλειψε τήν Ἀθήνα καί πῆγε στήν Ἀντιόχεια, ὅπου μαθήτευσε κοντά στόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο. Ἀργότερα ἐκάρη μοναχός καί ἀφιέρωσε τόν ἑαυτό του στήν μελέτη τῶν Θείων Γραφῶν καί ἔφθασε στόν ὕψιστο βαθμό τῆς ἀρετῆς. Φανερές ἀποδείξεις καί οἱ λόγοι πού ἐγράφησαν ἀπό αὐτόν γιά τήν ὠφέλεια καί τήν ἐνέργεια τῶν θαυμάτων. Γιατί κάποτε, ἐνῷ ἡσύχαζε, πλησίασε αὐτόν μία ὕαινα πού εἶχε τό παιδί της τυφλό, μέ ταπεινή στάση σάν νά παρακαλοῦσε νά τήν εὐσπλαχνισθεῖ γιά τήν τύφλωση τοῦ μικροῦ της. Καί ὁ Ὅσιος, ἀφοῦ κατάλαβε, ἔπτυσε στά μάτια τοῦ ζώου καί αὐτό βρῆκε τήν ὅρασή του. Μετά ἀπό ἡμέρες ἦλθε πάλι ἡ ὕαινα στόν Ἅγιο, μεταφέροντάς του τό δέρμα ἑνός μεγάλου κριαριοῦ ὡς ἀνταπόδοση γιά τήν θεραπεία. Αὐτός ὅμως δέν δεχόταν νά τό λάβει, προτοῦ τό θηρίο ὑποσχεθεῖ νά μήν βλάπτει πιά τά πρόβατα τῶν πτωχῶν.
Ὁ Ὅσιος εἶχε φθάσει σέ τέτοια ὕψη ἀρετῆς, ὥστε ὁ πρεσβύτερος τῆς μονῆς ἔλεγε ὅτι ποτέ αὐτός δέν μετέδωσε Θεία Κοινωνία στόν Ὅσιο, ἀλλά τήν παρεῖχε σέ αὐτόν χέρι Ἀγγέλου.
Ὁ Ὅσιος Μάρκος κοιμήθηκε μέ εἰρήνη σέ βαθύ γῆρας. Ἀπό τά ἔργα του σώζονται μόνο μερικοί λόγοι, ἐπιστολές καί συμβουλευτικές πραγματεῖες.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ὡς ἄγγελος ἔζησας, ἐν τῇ ἐρήμῳ σοφέ, καί ὤφθης ἀνάπλεως, τῶν ἐκ Θεοῦ δωρεῶν, ὦ Μᾶρκε Πατήρ ἡμῶν· ὅθεν ἐν σοί ἐξέστη, Σεραπίων ὁ θεῖος, καί ἤγγειλε τοῖς ἐν κόσμῳ, τήν ἁγίαν ζωήν σου· μεθ’ οὗ ἀεί δυσώπει, ὑπέρ τῶν τιμώντων σε.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ἐκ πόλεως ἤνθησας, τῶν Ἀθηνῶν τῆς λαμπρᾶς, καί βίον ἰσάγγελον, ἐπολιτεύσω ἐν γῇ, τρωθείς θείῳ ἔρωτι· ὅθεν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ὁ ἀββᾶς Σεραπίων, εὗρέ σε θείᾳ νεύσει, Ὁσιώτατε Μᾶρκε· διό τῆς πολιτείας σου, τόν τρόπον ἀγάμεθα.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐν ἐρήμῳ Ὅσιε, στερρῶς ἀσκήσας, καί τραφείς ὡς ἄγγελος, ἀπ’ οὐρανοῦ ὑπερφυῶς, Ἀγγέλων ὤφθης ἰσότιμος, Μᾶρκε παμμάκαρ, Ὁσίων ἀγλάϊσμα.

Μεγαλυνάριον.
Βλάστημα ὑπάρχων τῶν Ἀθηνῶν, ἄνθος τῆς ἐρήμου, διά βίου ἀγγελικοῦ, Μᾶρκε ἀνεδείχθης, καί κόσμῳ διαπνέεις, τῶν ἀρετῶν σου Πάτερ, ὀσμήν τήν κρείττονα.