Ἅγιος Κόνων ὁ Ἴσαυρος (5 Μαρτίου)

15 Ἅγιος Κόνων γεννήθηκε περί τά τέλη τοῦ 1ου αἰῶνα μ.Χ. στή Βαδινή, χωριό τῆς Ἰσαυρίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί ἔζησε στούς Ἀποστολικούς χρόνους. Οἱ γονεῖς του, Νέστωρ καί Νάδα ἦταν ἀρχικά εἰδωλολάτρες. Σέ νεαρή ἡλικία ἔγινε Χριστιανός καί ὅταν οἱ γονεῖς του τόν πίεσαν νά νυμφευθεῖ, συμφώνησε μέ τή σύζυγό του νά ζοῦν ὡς ἀδελφοί ἀφιερωμένοι στόν Θεό.
Στό Συναξάρι ἀναφέρεται, ὅτι τόν Ἅγιο καθοδηγοῦσε ὁ Ἀρχιστράτηγος Μιχαήλ, ὁ ὁποῖος καί τόν βάπτισε, τοῦ δίδαξε τό Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, μετέδωσε τά Θεία Μυστήρια σέ αὐτόν, μέχρι τέλους τῆς ζωῆς του, τοῦ συμπαραστεκόταν καί τοῦ χορήγησε μάλιστα καί τή χάρη τῶν παράδοξων θαυμάτων.
Ὁ Ἅγιος Κόνων ὁδήγησε στήν Χριστιανική πίστη καί τούς γονεῖς του, ὁ δέ πατέρας του Νέστωρ μαρτύρησε γιά τόν Χριστό. Ἀλλά καί τούς Ἕλληνες, πού ἀντιστέκονταν σέ αὐτόν καί ἔλεγαν ὅτι δέν ὑπάρχει ἄλλος Θεός ἐκτός τῶν εἰδώλων, τούς ἔπεισε καί τούς προετοίμασε νά ὁμολογήσουν μέ μεγάλη φωνή τόν Χριστό καί νά βαπτισθοῦν. Μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὁ Ἅγιος ὑπέταξε καί τούς δαίμονες καί ἄλλοι μέν μέ ἐντολή του προστάτευαν τούς ἀγρούς, ἄλλοι δέ ἐγκλείστηκαν σέ πιθάρια.
Ὅμως οἱ εἰδωλολάτρες συμπολίτες του ἀντιμετώπιζαν μέ μεγάλη δυσαρέσκεια τήν ἱεραποστολική δραστηριότητά του και τήν ἐπιρροή πού ἀσκοῦσε πάνω στούς Ἐθνικούς. Κάποια μέρα ὁ Ἅγιος ἐπισκέφθηκε ἕναν εἰδωλολατρικό ναό, ὅπου προσευχήθηκε θερμά στόν Κύριο. Ἀποτέλεσμα ἦταν νά γίνουν κομμάτια ὅλα τά εἴδωλα τοῦ ναοῦ. Γιά τόν λόγο αὐτό συνελήφθη ἀπό τόν ἄρχοντα Μάγνο καί βασανίσθηκε. Ὅταν ἀφέθη ἐλεύθερος, οἱ Χριστιανοί τόν περιέθαλψαν καί τόν περιέβαλαν μέ τό σεβασμό τους.
Μετά ἀπό δύο χρόνια, ὁ Ἅγιος Κόνων κοιμήθηκε μέ εἰρήνη παραδίδοντας τήν ἁγία του ψυχή στόν Θεό.
Ἴσως στό ὄνομα τοῦ Ἁγίου Κόνωνος νά ὑπῆρχε ναός, ὁ ὁποῖος ἔκειτο πέραν τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί ἀναφέρεται ὡς μονή κατά τά χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουστινιανοῦ Α’ (527 – 565 μ.Χ.).

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Τήν χάριν τοῦ Πνεύματος, ἐνδεδυμένος σοφέ, τό κράτος διέλυσας, τῆς ἀσεβείας στερρῶς, ἐκλάμπων τοῖς θαύμασιν· ὅθεν πεφοινιγμένος, ταῖς ῥοαῖς τῶν αἱμάτων, Κόνων Ὁσιομάρτυς, τόν Δεσπότην δοξάζεις, τόν παρέχοντα ἡμῖν διά σοῦ, χάριν καί ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἀγγελικῆς ἀξιωθείς ὀπτασίας, τήν ἐν Χριστῷ μεμυσταγώγησαι πίστιν, καί τῶν θαυμάτων εἴληφας τήν δύναμιν σοφέ· ὅθεν καθυπέταξας, τήν ὀφρύν τῶν δαιμόνων, καί τῆς πλάνης ἔσβεσας, ἐναθλήσας τήν φλόγα. Ὁσιομάρτυς Κόνων Ἀθλητά, ἐξευμενίζου, ἡμῖν τόν Φιλάνθρωπον.

Μεγαλυνάριον.
Βίον καθαρώτατον γεωργῶν, χαίρων προσελάβου, ὡς βασίλειον στολισμόν, ἄθλησιν τήν θείαν, Ὁσιομάρτυς Κόνων, ἀνθ’ ὧν διπλοῦν ἐδέξω, θεόθεν στέφανον.