|
«Μή ξεχνάμε, αδελφοί, ότι ο άγιος δεν είναι ο αναμάρτητος, αλλ᾽ ο αγωνιστής που μεταβάλλει τον νου του, τις επιλογές και την κατεύθυνσή του. Ο αθλητής που δεν παραιτείται από τον αγώνα, αλλά, όταν πέσει ή αλλάξει πορεία, τολμά να σηκωθεί όρθιος. Να στρέψει το βλέμμα του στον Ουρανό και να επικαλεσθεί τη φιλανθρωπία του θεού και τη λυτρωτική του χάρη, για να συνεχίσει». |
Ἁγία Ἀναστασία ἔζησε στήν Κωνσταντινούπολη κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουστινιανοῦ τοῦ Μεγάλου (527 – 565 μ.Χ.) καί καταγόταν ἀπό πλούσιους καί εὐγενεῖς γονεῖς. Ἦταν πρώτη Πατρικία τοῦ βασιλέως καί φοβούμενη τόν Θεό. Οἱ ἀρετές της κίνησαν σέ φθόνο τήν βασίλισσα καί ἔτσι ἡ Ἁγία ἀναγκάστηκε νά παραλάβει μέρος τῆς περιουσίας της καί νά καταφύγει στήν Ἀλεξάνδρεια, ὅπου ἔκτισε στήν θέση πού καλεῖται Πέμπτον μονή, ἡ ὁποία ὀνομάστηκε καί τῆς Πατρικίας καί ζοῦσε ἀσκητικά. Ὅταν πληροφορήθηκε ὅτι ὁ αὐτοκράτορας Ἰουστινιανός τήν ἀναζητεῖ, ἐγκατέλειψε τήν μονή καί προσῆλθε στήν σκήτη τοῦ ἀββᾶ Δανιήλ, στόν ὁποῖο ἐμπιστεύθηκε τά κατ’ αὐτήν. Ὁ ἀββᾶς τήν ἔνδυσε μέ ἀνδρικά ἐνδύματα καί τήν μετονόμασε σέ Ἀναστάσιο. Ὅρισε δέ καί ἕναν ἀπό τούς ὑποτακτικούς τῆς σκήτης, γιά νά προσκομίζει σέ αὐτήν τά ἀπαραίτητα, ἔτσι ὥστε νά μήν ἐξέρχεται ἀπό τό σπήλαιο μέσα στό ὁποῖο ἀσκήτευε.
Ἐκεῖ ἡ Ἁγία Ἀναστασία παρέμεινε κλεισμένη ἐπί εἴκοσι ὀκτώ ὁλόκληρα χρόνια. Ὅταν προεῖδε τό τέλος της, προσκάλεσε τόν ἀββᾶ Δανιήλ καί ἀφοῦ κοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων κοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 92 επισκέπτες
Copyright © 2021 Οικονόμος Χρήστος Πυτιρίνης. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.
Δημιουργία ιστοτόπου: CJ web Services & Eshop
