Ἅγιος Μάρτυρας Νίκανδρος ἄθλησε ἐπί αὐτοκράτορα Διοκλητιανού (284 – 305 μ.Χ.) στήν Αἴγυπτο. Ὁ Ἅγιος εἶχε ἀναλάβει τό ἱερό ἔργο τῆς περισυλλογῆς τῶν ἄταφων ἱερῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων, τά ὁποία ἐνταφίαζε κρυφά μέ πολύ σεβασμό.
Ὅταν, λοιπόν, ἔβλεπε τά ἱερά λείψανα νά εἶναι ριγμένα κατά τέτοιο τρόπο καί νά εἶναι ἀτημέλητα, ἀφοῦ τήν ἡμέρα δέν τολμοῦσε νά τά προσεγγίζει, γιά νά μήν συλληφθεῖ, τά περισυνέλεγε αὐτά τή νύχτα ἕνα πρός ἕνα. Ὅταν ἕνας εἰδωλολάτρης τόν εἶδε νυχτερινή ὥρα νά ἐπιμελεῖται αὐτοῦ τοῦ ἔργου, τόν διέβαλε στόν ἄρχοντα τῆς πόλεως, ὁ ὁποῖος τόν συνέλαβε καί τόν βασάνιζε, γιά νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό. Αὐτός ὅμως γιά νά μήν Τόν ἀρνηθεῖ, ἐγκωμίαζε περισσότερο τόν Ἀληθινό Θεό καί Δημιουργό τοῦ παντός. Ἐξαιτίας αὐτοῦ, ἐπειδή προκάλεσε τήν ὀργή τοῦ ἄρχοντα, δέχθηκε τόν θάνατο μέ ξίφος. Καί ἔτσι ἀφοῦ τελειώθηκε ὁ βίος του, ἔλαβε αἰώνιο στέφανο. Ἦταν τό ἔτος 305 μ.Χ.