Ὅσιος Ἰλαρίων διετέλεσε ἡγούμενος τῆς μονῆς Πελεκητῆς στήν Τριγλία καί διακρίθηκε γιά τό ἀσκητικό του ἦθος, τό φιλόθεο ζῆλο του, τό χάρισμα τῆς ἐλεημοσύνης καί τούς πνευματικούς ἀγῶνες. Γι’ αὐτό ὁ Ἅγιος Θεός τόν προίκισε μέ τό προορατικό χάρισμα. Ὁ Ὅσιος κοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 754 μ.Χ.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Ἱλαρότητι τρόπων καλλωπιζόμενος, ὡς καθαρώτατον σκεῦος τῆς ἐπιπνοίας Χριστοῦ, τῆς ἐνθέου βιοτῆς ἐδείχθης ἔσοπτρον· ὅθεν ἀστράπτεις νοητῶς, ἀρετῶν μαρμαρυγάς, Πατήρ ἡμῶν Ἱλαρίων, πρός ἀπλανῆ ὁδηγίαν, καί σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὡς ἐλαία εὔκαρπος, ἀναβλαστήσας, Ἱλαρίων Ὅσιε, καθιλαρύνεις μυστικῶς, τῷ σῷ ἐλαίῳ τούς ψάλλοντας· χαίροις Ὁσίων, κανών ἀπαρέγκλιτε.
Μεγαλυνάριον.
Ἔλεος καί χάριν παρά Θεοῦ, Πάτερ Ἱλαρίων, ὡς τῷ θρόνῳ αὐτοῦ ἑστώς, αἴτει θεοφόρε, ἡμῖν καταπεμφθῆναι, τοῖς ἐπιγραφομένοις, θερμόν προστάτην σε.