Ὅσιος Νικηφόρος γεννήθηκε στά Καρδάμυλα τῆς Χίου τό 1750 ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς καί τό κοσμικό του ὄνομα ἦταν Γεώργιος. Σέ νεαρή ἡλικία οἱ γονεῖς του τόν ἀφιέρωσαν στήν Ἐκκλησία, γιά νά τόν σώσουν ἀπό τήν ἀρρώστια τοῦ λοιμοῦ. Στήν συνέχεια εἰσῆλθε στή Νέα Μονή, ὅπου ἐκάρη μοναχός καί ἔλαβε τό ὄνομα Νικηφόρος. Διακρίθηκε γιά τούς μοναχικούς του ἀγῶνες, ἀλλά καί γιά τήν εὐφυΐα καί τή φιλομάθειά του. Γιά τόν λόγο αὐτό, οἱ πατέρες τῆς Μονῆς τόν ἔστειλαν στή Χώρα, γιά νά συνεχίσει τίς σπουδές του, ὑπό τήν ἐπίβλεψη καί χειραγωγία τοῦ περίφημου διδασκάλου Νεοφύτου τοῦ Καυσοκαλυβίτου. Μετά τήν ὁλοκλήρωση τῶν σπουδῶν του δίδαξε ὡς δάσκαλος στή σχολή, ὅταν σχολάρχης ἦταν ὁ Ἀθανάσιος ὁ Πάριος. Ἐκεῖ δίδαξε μέχρι τό 1802, ὁπότε ἀνέλαβε τήν ἡγουμενία τῆς μονῆς καί συνέγραψε τήν ἱστορία της. Λόγω τῆς ἀκαταστασίας στή μονή καί τῶν ποικίλων ἀντιδράσεων ὁρισμένων πατέρων, ἀπομακρύνθηκε ἀπό αὐτήν καί κατέφυγε στό Μεστά, στό μονύδριο τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ὅπου μόναζε καί ὁ Ἰωσήφ ἀπό τά Ἄγραφα.
Ὁ Ὅσιος Νικηφόρος κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 1821.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx