Ἅγιος Σίμων ὁ Ἀπόστολος ὁ Ζηλωτής (10 Μαΐου)

15 Ἀπόστολος Σίμων, ἕνας ἀπό τούς δώδεκα Μαθητές τοῦ Κυρίου, ἀδελφός τοῦ Ἰούδα τοῦ Λεββαίου, εἶχε τήν ἐπωνυμία Καναναῖος ἢ Κανανίτης. Ἡ ἐπωνυμία αὐτή δέν φανερώνει τήν καταγωγή τοῦ Ἀποστόλου Σίμωνος ἀπό τή Χαναάν ἢ τήν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας. Ἡ λέξη «Καναναῖος» εἶναι Χαλδαϊκή καί σημαίνει «Ζηλωτής». Πράγματι ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς τόν προσονομάζει ὡς «Ζηλωτή».
Οἱ ζηλωτές ἀποτελοῦσαν μία ξεχωριστή κοινωνική τάξη στήν Ἰουδαϊκή κοινωνία κατά τούς χρόνους τοῦ Χριστοῦ. Ἀποτελοῦνταν ἀπό λαϊκούς ἀγωνιστές, οἱ ὁποῖοι μάχονταν ἐναντίον τῶν Ρωμαίων κατακτητῶν, συνεχίζοντας τήν παράδοση τῶν Μακκαβαίων ἐπαναστατῶν. Ὅμως συχνά, πολλοί ἀπό αὐτούς, ἐκμεταλλεύονταν τόν ἀπελευθερωτικό ἀγῶνα καί καταντοῦσαν τύραννοι τοῦ ἰδίου τοῦ λαοῦ τους. Προέβαιναν σέ παράνομες πράξεις βίας καί ληστειῶν γιά ἴδιο ὄφελος καί γι’ αὐτό τόν 1ο αἰώνα μ.Χ. εἶχε ἀναπτυχθεῖ λαϊκή δυσαρέσκεια κατά τοῦ κινήματος τῶν ζηλωτῶν. Οἱ συσταυρούμενοι μέ τόν Κύριο ληστές ἦταν ζηλωτές.
Δέν γνωρίζουμε ἂν ὁ Σίμων ἀνῆκε στήν μερίδα τῶν ζηλωτῶν ἢ προερχόταν ἀπό αὐτή. Τό πιό πιθανό εἶναι νά προερχόταν ἀπό τούς ζηλωτές. Σέ καμιά περίπτωση δέν μπορεῖ νά ἀνῆκε ταυτόχρονα καί στούς ζηλωτές, διότι τό ζηλωτικό κίνημα ἦταν ἀντίθετο μέ τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου. Ὑπάρχει βέβαια καί μία ἄλλη ὑπόθεση γιά τόν Ἀπόστολο Σίμωνα. Εἶναι πιθανό νά μήν εἶχε καμία σχέση μέ τούς ζηλωτές καί τό προσωνύμιο «Ζηλωτής» νά σήμαινε τόν ἔνθεο ζῆλο του.
Κάποιοι ταυτίζουν τόν Ἀπόστολο Σίμωνα μέ τό νυμφίο τοῦ γάμου τῆς Κανᾶ, ὅπου ὁ Κύριος ἔκανε τό πρῶτο θαῦμα Του, μεταβάλλοντας τό νερό σέ κρασί. Ὅμως ἰσχυρισμός αὐτός δέν ἔχει κανένα ἱστορικό ἔρεισμα καί πρόκειται γιά αὐθαίρετη ὑπόθεση.
Κατά τήν παράδοση, ὁ Ἀπόστολος Σίμων μετά τήν Πεντηκοστή, μετέβη καί κήρυξε τόν θεῖο Λόγο στήν Αἴγυπτο, Ἀφρική καί Λιβύη. Ἀργότερα, μετέβη μέ τόν Ἰούδα τόν Θαδδαῖο στή Μεσοποταμία καί Περσία, συνελήφθη καί ὑπέστη τόν διά σταυροῦ μαρτυρικό θάνατο.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Ζῆλος ἔνθεος, καταλαβών σε, τοῦ γνωσθέντος σοι, σαρκός ἐν εἴδει, ζηλωτήν ἐν Ἀποστόλοις ἀνέδειξε· καί τοῦ Δεσπότου ζηλώσας τόν θάνατον, διά Σταυροῦ πρός αὐτόν ἐξεδήμησας· Σίμων ἔνδοξε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τούς ἀσφαλεῖς.
Τόν ἀσφαλῶς, τά τῆς σοφίας δόγματα, ἐν ταῖς ψυχαῖς, τῶν εὐσεβούντων θέμενον, ἐν αἰνέσει μακαρίσωμεν, τόν θεηγόρον πάντες Σίμωνα· τῷ θρόνῳ γάρ τῆς δόξης νῦν παρίσταται, καί σύν Ἀσωμάτοις ἐπαγάλλεται, πρεσβεύων ἀπαύστως ὑπέρ πάντων ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον.
Ζηλῶν διαπύρως ὦ Ζηλωτά, τῷ σέ θεηγόρον, ἀναδείξαντι Μαθητήν, ζηλωτής ἐν πᾶσι, καί μιμητής ὡράθης, ὦ Σίμων Χριστοκῆρυξ, τοῦ σέ δοξάσαντος.