Ὅσιος Κορνήλιος τοῦ Κόμελ γεννήθηκε στήν πόλη Ροστώβ τῆς Ρωσίας τό 1455 καί καταγόταν ἀπό τήν εὐγενή οἰκογένεια Κριούκωφ τῶν βογιάρων. Ὁ ἀδελφός του Λουκιανός ὑπηρετοῦσε στό δικαστήριο τοῦ μεγάλου πρίγκιπος τῆς Μόσχας Βασιλείου Βασίλεβιτς Τέμνυϊ. Ὅταν ὁ Λουκιανός ἀποφάσισε νά ἀποσυρθεῖ στή μονή τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου τῆς Λευκῆς Λίμνης, αὐτό ἐπηρέασε καί τόν Κορνήλιο, ὁ ὁποῖος ἀγαποῦσε πολύ τό μοναχικό βίο. Τόν ἀκολούθησε, λοιπόν, στή μονή, ὅπου ἄρχισε τήν αὐστηρή ἄσκηση. Ἀκόμη καί στό ἀρτοποιεῖο τῆς μονῆς, ὅπου διακονοῦσε, φοροῦσε βαριές ἁλυσίδες, γιά νά ἀσκεῖται περισσότερο, ἐνῷ ἠσχολεῖτο καί μέ τήν ἀντιγραφή ἐκκλησιαστικῶν βιβλίων. Λίγο ἀργότερα ὁ Ὅσιος Κορνήλιος κατέφυγε στή μονή τοῦ Ὁσίου Γενναδίου στό Νόβγκοροντ, ἀλλά προτιμώντας νά ζήσει τόν ἡσυχαστικό βίο κατέφυγε τελικά στο δάσος τοῦ Κομέλ τό 1497. Ἐδῶ, τό 1501, ἀνήγειρε ἕνα ξύλινο ναό πρός τιμήν τῆς Θεοτόκου καί λίγο ἀργότερα ὁ Μητροπολίτης Σίμων τόν ὅρισε ὡς ἱερομόναχο τῆς μονῆς. Σιγά – σιγά ὁ ἀριθμός τῶν μοναχῶν αὐξήθηκε καί ὁ Ὅσιος Κορνήλιος οἰκοδόμησε καί νέο ναό καί συνέγραψε μοναχικό Κανόνα μέ βάση τό Τυπικόν τοῦ Ὁσίου Ἰωσήφ Βολοκολάμσκ καί τοῦ Ὁσίου Νείλου τῆς Σόρα.
Ὁ Ὅσιος διακρίθηκε γιά τήν φιλανθρωπία καί τήν ἀγάπη πρός τούς πάσχοντες, τούς φτωχούς καί τά ὀρφανά. Ἐπίσης, ἔκτισε ναό πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου, πρός τόν ὁποῖο ἔτρεφε ἰδιαίτερο σεβασμό καί τόν ὁποῖο ἀξιώθηκε νά βλέπει σέ ὁράματα.
Ὁ Ὅσιος Κορνήλιος κοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό 1537.