|
«Μή ξεχνάμε, αδελφοί, ότι ο άγιος δεν είναι ο αναμάρτητος, αλλ᾽ ο αγωνιστής που μεταβάλλει τον νου του, τις επιλογές και την κατεύθυνσή του. Ο αθλητής που δεν παραιτείται από τον αγώνα, αλλά, όταν πέσει ή αλλάξει πορεία, τολμά να σηκωθεί όρθιος. Να στρέψει το βλέμμα του στον Ουρανό και να επικαλεσθεί τη φιλανθρωπία του θεού και τη λυτρωτική του χάρη, για να συνεχίσει». |
ἱ Ὅσιοι Πατέρες μας Ἰωάννης, Ἰωσήφ καί Νικήτας κατάγονταν ἀπό τήν Χίο καί ἔζησαν κατά τόν 11ο αἰώνα μ.Χ. Ἀσκητεύοντας ἐπί τοῦ Προβατείου Ὄρους τῆς νήσου τῆς Χίου, εὑρῆκαν μία ἡμέρα πάνω σέ δένδρο μυρσίνης κρεμάμενη εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, τήν ὁποία, ἀφοῦ παρέλαβαν, τοποθέτησαν ἐντός ναΐσκου, πού ἀνήγειραν γιά τό σκοπό αὐτό. Ἀργότερα, μέ τή συνδρομή τοῦ αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου τοῦ Μονομάχου (1042 – 1054), καί στή συνέχεια, τῆς ἀδελφῆς του αὐτοκράτειρας Ζωῆς, ἀνηγέρθη μεγαλοπρεπής ἡ Νέα Μονή, ἡ ὁποία προικίσθηκε μέ κτήματα καί ἀφιερώματα καί κατέστη αὐτοδέσποτος διά βασιλικῶν χρυσοβούλλων.
Μετά ἀπό μικρή ἐξορία, τήν ὁποία ὑπέστησαν λόγῳ κακόβουλων διαβολῶν, ἐπανῆλθαν στή μονή, ὅπου καί κοιμήθηκαν μέ εἰρήνη.
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 156 επισκέπτες
Copyright © 2021 Οικονόμος Χρήστος Πυτιρίνης. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.
Δημιουργία ιστοτόπου: CJ web Services & Eshop
