Ἅγιος Ἱερομάρτυς Θεόδοτος καταγόταν ἀπό τήν Ἄγκυρα τῆς Γαλατίας καί ἄθλησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Παρέμεινε ὀρφανός σέ νηπιακή ἡλικία καί ἀνατράφηκε μέ παιδεία καί νουθεσία Κυρίου ἀπό τήν εὐσεβέστατη θεία του Τεκοῦσα. Ὄταν ἐμεγάλωσε, ἔγινε ἀρτοποιός καί ἔμπορος τροφίμων, διεκρινόταν δέ γιά τήν τιμιότητα, τήν ἐγκράτεια καί τή φιλανθρωπία του. Διά τῶν λόγων, τῶν ἔργων καί τῆς ὑποδειγματικῆς χριστιανικῆς διαβιώσεώς του, ἔγινε πρόξενος ἐπανόδου στόν ὀρθό δρόμο πολλῶν παρεκτραπέντων συμπολιτῶν του. Κατά τούς ἐπί Διοκλητιανοῦ ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν διωγμούς, ἀπεστάλη στήν Ἄγκυρα ὁ Θεότεκνος, δεινός διώκτης τῶν Χριστιανῶν, ὁ ὁποῖος διέταξε τή σύλληψη τῶν Χριστιανῶν, τήν κατεδάφιση τῶν ναῶν καί τή δήμευση τῆς περιουσίας αὐτῶν, γιά νά μολύνει δέ τά τρόφιμα διέταξε νά ἀναμιχθοῦν αὐτά μέ εἰδωλόθυτα. Τότε συνελήφθησαν μεταξύ τῶν ἄλλων καί ἡ Τεκοῦσα μετά τῶν παρθένων Ἀλεξάνδρας, Κλαυδίας, Φαεινῆς, Εὐφρασίας, Ματρώνης, Ἰουλίας καί Θεοδότης. Ἐπειδή οἱ Ἁγίες ἀρνήθηκαν νά θυσιάσουν στά εἴδωλα, ἐκλείσθησαν ἀρχικά σέ πορνεῖο καί παρέμειναν μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ ἁγνές, καί στή συνέχεια ἐρρίφθησαν στά πλησίον κείμενα ἕλη, ὅπου ἔλαβαν τό μαρτυρικό θάνατο διά πνιγμοῦ († 18 Μαΐου).
Ὁ Θεόδοτος, ἀφοῦ κατ’ ἀρχάς ἀντιμετώπισε ἀποτελεσματικά τό θέμα τῶν τροφίμων, διαμοιράζοντας καί πουλώντας μεγάλες ποσότητες μή μολυσμένων μέ εἰδωλόθυτα, ἄρχισε νά περιέρχεται τίς φυλακές, νά διαμοιράζει στούς κρατούμενους Χριστιανούς τρόφιμα καί νά παρηγορεῖ αὐτούς. Πληροφορηθείς τό μαρτυρικό θάνατο τῆς θείας του Τεκούσης καί τῶν παρθένων πού ἐμαρτύρησαν μαζί της, σέ συνεννόηση μέ ἄλλους Χριστιανούς μετέβη στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου τους, παρέλαβε κρυφά τά λείψανά τους, καί τά ἐνταφίασε. Τήν ἑπομένη, ὅταν ἔγινε ἀντιληπτή ἡ ἐξαφάνιση τῶν λειψάνων, διενεργήθησαν πολλές συλλήψεις Χριστιανῶν, οἱ δέ συλληφθέντες ὑποβάλλονταν σέ ποικίλα βασανιστήρια, γιά νά ἀποκαλύψουν τούς δράστες. Ὁ Θεόδοτος, γιά νά μή συλληφθοῦν καί βασανισθοῦν καί ἄλλοι ἀθῶοι, ἔσπευσε πρός τόν Θεότεκνο, ὁμολόγησε ὅτι ἦταν Χριστιανός καί ἀπεκάλυψε στόν ἄρχοντα, ὄτι αὐτός ἦταν ὁ δράστης τοῦ ἐνταφιασμοῦ τῶν λειψάνων τῶν Μαρτύρων γυναικῶν. Ὁ Θεότεκνος διέταξε εὐθύς τό σκληρό βασανισμό τοῦ Θεοδότου καί τόν ἐγκλεισμό του στή φυλακή, ἀποστείλας δέ στρατιῶτες ἀνεκόμισε τά λείψανα τῶν Μαρτύρων γυναικῶν καί τά κατέκαψε. Μετά λίγες ἡμέρες ὁ Ἅγιος Θεόδοτος προσήχθη πάλι ἐνώπιον τοῦ Θεοτέκνου καί ὁμολόγησε μέ πνευματική ἀνδρεία τήν ἐμμονή στήν ἀρχική ὁμολογία του καί στήν πατρώα εὐσέβεια. Τότε, ἀφοῦ τοῦ καταξέσχισαν τίς σάρκες μέ σιδερένια νύχια καί τοῦ συνέτριψαν τίς σιαγόνες, τόν ἀπεκεφάλισαν.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Δόσιν ἔνθεον, καταπλουτήσας, τήν τῆς χάριτος ἱερουργίαν, Ἱερομάρτυς τρισμάκαρ Θεόδοτε, καθάπερ δῶρα Θεῷ προσενήνοχας, τάς ἀριστείας τῶν θείων ἀγώνων σου. Πάτερ Ὅσιε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.
Τῶν ἱερέων ἐν στάσει γενόμενος, τῶν Ἀθλοφόρων τούς τρόπους ἐζήλωσας, καί στέφος διπλοῦν κομισάμενος, σύν Ἀσωμάτοις χορεύεις Θεόδοτε, πρεσβεύων ἀπαύστως, ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις Ἀθλοφόρων ὁ κοινωνός· χαίροις Ἱερέων, ὑποτύπωσις ἀληθής· χαίροις ὁ φαυλίσας, τυράννων τήν μανίαν, Θεόδοτε τρισμάκαρ, τῇ καρτερίᾳ σου.